شهید محمدامین اسدی، یکی از رزمندگانی است که در منطقه مدن آبادان به شهادت رسیده است. این شهید، زاده آبادان و برای آزادی زادگاهش حاضر به انجام هر ایثاری بود. او پس از گرفتن دیپلم راهی امریکا شد تا تحصیلش را در این کشور ادامه دهد، اما همزمان با وقایع انقلاب به ایران بازگشت تا سهمی در این اتفاق بزرگ تاریخی داشته باشد.
شهید اسدی هنگام حضور در امریکا به خانوادهاش گفته بود: «خودم اینجا در کنار درس خواندن، کار میکنم و خرجم را درمیآورم و نمیخواهم خانوادهام برای تأمین هزینههای من به زحمت بیفتند»، اما ماندن شهید اسدی در خارج از کشور بیش از چهار سال طول نکشید. او با جدیت و تلاش درسهایش را ادامه میداد و به محض شنیدن صدای انقلاب مردم به ایران بازگشت تا در ساختن آینده میهنش سهمی داشته باشد.
وقتی خانواده با تصمیم محمدامین مبنی بر آمدن و ماندنش مواجه میشوند به او میگویند که برنگرد، ما خانه را میفروشیم تا تو بتوانی همچنان به تحصیلت ادامه بدهی، اما پاسخ زیبای پسر خانواده همه را قانع میکند: «آن زمان گذشت که ما پول ایران را به خارج ببریم. الان مملکت مال خودمان است و ما به هر یک ریال آن نیازمندیم. باید با چنگ و دندان از کشورمان دفاع کنیم.»
شهید اسدی تصمیمش را مبنی بر ماندن در ایران گرفته بود و به دنبال شرکت در کنکور برق بود که مدت کوتاهی بعد جنگ تحمیلی شروع شد. با شروع جنگ پیشنهادهای اقوام و آشنایان برای رفتن او از ایران شروع شد، ولی نه تنها به خارج برنگشت، بلکه همراه بچههای جهاد آبادان به جبهه رفت تا در کنار جوانان شهر از سقوط شهر جلوگیری کند. محمدامین با استخدام در جهاد سازندگی از تخصص خود در جهت پشتیبانی جنگ استفاده کرد و هم به کمک روستاییان شتافت.
خدیجه صفاریان، مادر شهید درباره حضور پسرش در دوران جنگ میگوید: «محمدامین بچه اول و خیلی عزیز بود. وقتی جنگ شد پدرش هم در آبادان ماند. هر موقع که شهر مورد حمله هوایی یا توپخانهای قرار میگرفت، محمدامین در هر کجای منطقه که بود، خود را میرساند و احوال پدر را جویا میشد. وقتی خبر شهادتش را برایمان آوردند، در حالی که آبادان در محاصره دشمن بود، موفق شدیم با لنج و بالگرد خود را به آبادان و سر مزارش برسانیم.»
شهید اسدی نه تنها در تحصیل بلکه در اخلاق هم سرآمد بود. سخاوت و طبع بلند محمدامین از او انسانی بلندنظر ساخته بود که مسائل مالی و دنیوی چندان به چشمانش نمیآمد. پدرش تعریف میکند متوجه شده بودیم ژاکت نویی که برایش خریده بودیم تنش نیست، وقتی علت را از محمد پرسیدیم، گفت آن را به یکی از دوستانم که پدرش فوت کرده و سرپرست ندارند، دادهام.
شهید محمدامین اسدی در همان ماههای اول جنگ در حالی که میخواست از آبادان دفاع کند در ۲۵ آبان ۱۳۵۹ در منطقه مدن که یکی از مناطق مهم برای طرفین درگیر جنگ در آن سال بود مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر شهید در گلزار شهدای آبادان میعادگاه کسانی است که داستان عجیب این دانشجوی انصرافی دانشگاههای امریکا را میدانند. دانشجویی که به ایران برگشت تا در دانشگاه جبههها با شهادت فارغالتحصیل شود.