سازمان آتش‌نشانی ۲هزارو۴۲۰ مدرسه پایتخت را بررسی کرده‌است و طبق اعلام این سازمان ۹۲۴ مدرسه نیازمند تخریب و بازسازی هستند. سایر مدارس هم بدون ایراد نیستند، اما نیاز به تخریب ندارند. بیش از ۷۰ درصد مدارس استثنایی هم با مشارکت خیرین ساخته می‌شود که این عدد در آموزش و پرورش عادی ۳۰ تا ۵۰ درصد است.
متوسط سرانه فضا‌های آموزشی در پایتخت حدود ۴ مترمربع و میانگین سرانه فضا‌های آموزشی کشور ۲/۵ مترمربع است. یعنی دانش‌آموزان تهرانی علاوه بر تحصیل در مدارس فرسوده با کمبود فضا‌های آموزشی هم دست به گریبانند. در واقع برای حدود ۲ میلیون دانش‌آموز استان تهرانی بیش از ۲ میلیون مترمربع فضای آموزشی جدید نیاز است.
بیشترین تعداد مدارس فرسوده در هسته مرکزی شهر تهران یعنی مناطق ۹، ۱۰، ۱۱و ۱۲ قرار گرفته‌اند. طبق اعلام سازمان آتش‌نشانی در این مناطق مدارسی با عمر بیش از ۷۰ سال وجود دارد که در این مدت هیچ گونه بازسازی یا بهسازی برای آن‌ها انجام نشده‌است!
در واقع مناطقی از پایتخت که سال‌هاست با معضل بافت‌های فرسوده درگیرند، با مشکل مدارس فرسوده هم دست و پنجه نرم می‌کنند؛ مدارسی که بسیاری از نماد‌های دوران جنگ مثل دریچه‌هایی در حیاط مدرسه که برای پناهگاه بودند و نماد‌های دهه ۶۰ مثل آبخوری‌های منسوخ را در خود حفظ کرده‌اند. ساخت مدارس هم در هر برهه‌ای از سال انجام می‌شود، زیرا این مدارس دانش‌آموز ندارند و مثل مدارس عادی نیاز نیست برای بازسازی معطل تعطیلی باشند. جالب اینکه کرونا به ساخت مدارس هم آسیب زد، زیرا در فصولی که همه مشاغل تعطیل شدند، این شامل کارگران ساختمانی هم شد و خیلی از مواقع نمی‌توانستند بر سر ساخت و ساز مدارس بیایند. رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در همین زمینه سال قبل گفت: «گروه‌های مختلفی در محل پروژه حضور داشتند که به خاطر کرونا ناچار شدیم تعداد آن‌ها را در مدرسه کم کنیم یا به عنوان مثال همزمان تعداد قابل‌توجهی از کارگران و نیرو‌ها با هم به کرونا مبتلا شدند و این مسئله در مدارس در حال احداث به ما آسیب زد.»
در همین رابطه روز گذشته معاون برنامه‌ریزی و توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور با اشاره به اینکه حدود ۴۰ هزار خیر در حوزه مدرسه‌سازی در کشور داریم، گفت: در قالب طرح آجر به آجر تا کنون چهار پویش برپا شده‌است و پویش پنجم «صحن حرم مدرسه‌ام» است که از دهه کرامت آغاز شده و دو رکن اساسی دارد که نخست ترویج فرهنگ رضوی و دوم مشارکت در امر مدرسه‌سازی است.
حمیدرضا تقی‌پور در نشستی مشترک با رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی با بیان اینکه آموزش و پرورش به معنای عام از پیش نیاز‌های توسعه کشور است، گفت: وظیفه آموزش و پرورش در حوزه آموزش استثنایی سنگین‌تر است. ایجاد بستر‌های لازم را برای آموزش یا همان ساخت مدارس برعهده داریم.
وی با اشاره به اینکه ۷۶ پروژه آموزشی تربیتی استثنایی در ۲۶ استان کشور در دست تکمیل هستند، گفت: اولویت تکمیل با مدارسی خواهد بود که پیشرفت فیزیکی بیشتری داشته و در مناطق محروم قرار گرفته باشند.
تقی‌پور با اشاره به اینکه ۲هزار و۴۲۰ مدرسه از سوی سازمان آتش‌نشانی در تهران بررسی شده‌بود که از ۹۲۴ مدرسه ایراداتی گرفتند، گفت: از این تعداد در سطح استان تهران، ۱۰ درصد کلاس‌های درس، نیازمند تخریب و بازسازی و ۱۸ درصد نیازمند مقاوم‌سازی هستند. ما‌بقی ایراد‌ها و اشکالاتی که گرفته می‌شود، خارج از این دو گروه است.
رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی هم با اشاره به اینکه بیش از ۷۰درصد مدارس استثنایی با مشارکت خیرین ساخته می‌شود که این عدد در آموزش و پرورش عادی ۳۰ تا ۵۰ درصد است، اظهار کرد: هشت پروژه ناتمام کشوری داشتیم که پیشرفت فیزیکی ۵۰ تا ۸۰ درصد داشتند و امید است با آورده پویش «صحن حرم مدرسه‌ام» شاهد تسریع تکمیل این پروژه‌ها باشیم. ۱۵۵ فضای آموزشی، تربیتی هم در دست ساخت داریم و ۱۲۱ فضای آموزشی دیگر نیز مورد نیاز است. حمید طریفی حسینی با بیان اینکه ما در آموزش و پرورش استثنایی با توجه به گروه هدف، استاندارد‌های مناسب را مدنظر داریم، گفت: اقتضائات مدرسه اوتیسم با مدرسه نابینایان یا مدرسه دانش‌آموزان دارای مشکلات جسمی- حرکتی متفاوت است. در حال بررسی هستیم که به روز‌ترین استاندارد‌ها را به سازمان نوسازی ارائه کنیم. هنوز برخی استان‌های ما مدرسه اوتیسم ندارند. هشت استان مدرسه ویژه اوتیسم ندارند که اکنون در دستور کار سازمان نوسازی قرار دارد و ۹ استان هم هنوز مدرسه اوتیسم‌شان تکمیل نشده‌است.
گفتنی است در دوران همه‌گیری کرونا و تعطیلی مدارس، فرصت مناسبی بود که با خالی‌شدن مدارس تخریبی از دانش‌آموزان، این مدارس بهسازی شوند، اما آموزش و پرورش این فرصت را از دست داد. در سراسر کشور ۵/۱۹ درصد مدارس نیازمند تخریب و بازسازی هستند و در پایتخت ۲۸درصد مدارس که شامل ۶ هزار کلاس درس می‌شود.
