سرویس اجتماعی جوان آنلاین: "سگ هار هشت شهروند مشگین شهری را راهی بیمارستان کرد. "، "سگ ولگرد جان جوان جویباری را گرفت". "کودک ۶ ساله قمی قربانی تازه حمله سگ‌های ولگرد"، "کودک 4 ساله، قربانی جدید حمله سگ‌های ولگرد شد". این تیترهای اخبار همین چند هفته اخیر است.
در حالیکه سگ‌ها در ۹۹ درصد موارد، عامل انتقال بیماری کشنده «هاری» به انسان هستند و مرگ ناشی از هاری در کشور در سال‌های گذشته کمتر از ۱۰ مرگ در سال بوده، اما این آمار در ۱۴۰۰ به ۱۶ نفر رسیده و به طور فزاینده‌ای در حال افزایش است. آماری که ۳ برابر بیشتر از سال ۱۳۹۹ بوده است.
همچنین به دلیل اینکه مدفوع سگ‌ها، مملو از انگل‌های مختلف و عامل تولید بسیاری از بیماری‌ها و انتقال آن به انسان است، در کشور‌های اروپایی اگر سگی پس از مدفوع کردن در اماکن عمومی، صاحبش بلافاصله اقدام به جمع‌آوری مدفوع سگ خود نکند، جریمه سنگین مالی در انتظار اوست!
متاسفانه در کشورمان با وجود افزایش چشمگیر افرادی که در اماکن عمومی از جمله پارک‌ها اقدام به سگ‌گردانی می‌کنند و این سگ‌ها در هر جای ممکن، اقدام به مدفوع کردن می‌کنند، هیچ قانون و ضابطه‌ای برای جمع‌آوری مدفوع این سگ‌ها توسط صاحبان آن‌ها وجود ندارد! این موضوع جدا از پاکسازی شهر‌ها از حضور سگ‌های ولگردی است که آسیب جدی برای شهروندان به دنبال دارد.
باردیگر و برای چندمین بار در ماه‌های اخیر سردار حسین رحیمی فرمانده انتظامی پایتخت در خصوص برخورد پلیس با سگ گردانی اعلام کرد: هیچ فردی حق وارد کردن سگ به داخل پارک‌ها و بوستان‌ها را ندارد و پاکسازی پارک‌ها تا پاسی از شب انجام می‌شود.
پیش از این نیز فرمانده انتظامی تهران بزرگ گفته بود ورود سگ‌ها به پارک‌ها ممنوع و بر اساس قانون جرم مشهود است و با متخلفان برخورد قانونی می‌شود.
مجازات ترساندن دیگران
هرچند که باید گفت هیچ قانونی برای حدود سگ گردانی وضع نشده است و سگ‌گردانی صراحتا در قوانین فعلی ما فاقد عنوان مجرمانه می‌باشد، اما بر اساس قانون اگر فردی اقدام به ترساندن شخص دیگری کند، مجازات قانونی را باید تحمل کند. گاهی اوقات ممکن است افراد برای شوخی کردن با یکدیگر اقدام به ترساندن هم کنند که این شوخی می‌تواند برای فرد مجازات قانونی را به دنبال داشته باشد.
مطابق با قانون هرگاه فردی، دیگری را بترساند و آن شخص در اثر ترس بی‌اختیار فرار کند و به دنبال آن بدون اختیار حرکتی از وی سر بزند که موجب ایراد به خود یا دیگری شود، این ترساندن جرم است. شخص در برابر آن مسئول خواهد بود.
برای مثال اگر فردی با قراردادن ماسکی روی صورتش دیگری را بترساند و به دنبال این اقدام او فرار کند و از طبقات ساختمان به پایین پرت شود، فرد مرتکب قتل عمد شده است. مطابق مقررات و با توجه به تشخیص دادگاه به قصاص یا پرداخت دیه محکوم می‌شود.
ماده ۵٠١ قانون مجازات اسلامی در این مورد بیان نموده است:
«هرگاه کسی به روی شخصی سلاح بکشد یا حیوانی مانند سگ را به سوی او برانگیزد یا هر کار دیگری که موجب هراس او می‌شود مانند فریاد کشیدن یا انفجار صوتی انجام دهد و بر اثر این ارعاب، شخص بمیرد یا مصدوم شود حسب مورد بر اساس تعاریف انواع جنایات به قصاص یا دیه محکوم می‌شود.»
بنابراین با توجه به ماده فوق‌الذکر این‌گونه استنباط می‌شود که فرد مرتکب با انجام این قبیل اقدامات، به دلیل رعب و وحشتی که در طرف مقابل ایجاد نموده و فرد دار فانی را وداع گفته یا آسیب دیده باشد، مقصر محسوب می‌شود. فرد محکوم به قصاص یا دیه می‌شود.
افزون بر این طبق مواد ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی صاحب هر حیوانی اگر از احتمال حمله آن آگاه باشد، ولی قصور کند و از حیوان مراقبت نکند و آن جانور به کسی صدمه وارد کند، او ضامن است، حتی وقتی که صاحب حیوان، آن را به کسی سپرده باشد که توان مراقبت از حیوان را نداشته باشد و همین باعث آسیب دیدن کسی شود. البته براساس ماده ۳۳۴ قانون مدنی مالک یا متصرف حیوان مسئول خساراتی نیست که از ناحیه آن حیوان وارد می‌شود، مگر این که در حفظ حیوان تقصیر کرده باشد که اگر مقصر باشد باید خسارات وارده را جبران کند. مطلب حائز اهمیت این است همه مفاد مذکور که مبنای صدور رای در دادگاه‌ها هستند به جبران خسارت توسط صاحب حیوان اشاره می‌کنند و نه مجازات آن‌ها و همگی نیز به لفظ حیوان اشاره دارند نه فقط به یک حیوان خاص مثل سگ؛ بنابراین تنها جبران خسارت متوجه صاحبان حیوانات آسیب‌رسان است و جبران خسارت تنها چیزی است که عاید افراد آسیب‌دیده می‌شود. البته براساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، مرتکبین هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود، به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.
طبق گفته‌های فرمانده انتظامی تهران بزرگ هر روز بالغ بر دو هزار پارک زیر نظر کلانتری و یگان امداد قرار دارد و اجازه ورود سگ به پارک‌ها داده نمی‌شود.
