اسمش را گذاشتهاند اعتراض اما رفتارشان به اغتشاش، آشوبگری و ایجاد حس ناامنی شبیه است.
بازیچه دست عدهای شدهاند که خودشان جرات رفتن به میدانی که برایش فراخوان میدهند را ندارند. چشم بسته، عقلشان را به دست سردسته اغتشاشگران میدهند، کسبه را میترسانند و کاری میکنند تا اقتصاد کشور لطمه ببیند و بدتر اینکه به تروریستها اجازه دستدرازی به کشورمان را میدهند و شریک جرم آنهایی میشوند که نقشه ترور شاهچراغ و ایذه را کشیدند و آن را عملیاتی کردند.
کیان، آرشام، علیاصغر و سایر شهدای تروریستی اخیر به دلیل ایجاد ناامنیهای داخلی به شهادت رسیدند.
این چطور اعتراض و چطور درخواستی است که کودکان در آن کشته میشوند و هیچ کدام از اغتشاشگران و آشوبگران به خاطر شهادت هموطنان و تضعیف شدن کشورمان، خم به ابرو نمیآورند؟
قطعا مشکلات زیادی در کشور وجود دارد. اما مگر با ایجاد وحشت و ناامنی و ضعیفتر کردن کشور و اجازه به ورود تروریستها و به شهادت رساندن هموطنان و کودکان کشورمان مشکلی حل میشود؟
آن چیزی که آشوبگران و اغتشاشگران در این مدت اخیر از خودشان به نمایش گذاشتهاند کاملا نشان داد که اهداف پوچی را دنبال میکنند و آنها تمام قد، مقابل منافع ملی مردم ایستادهاند. آنها نشان دادهاند که اگر به قدرت برسند تا چه اندازه میتوانند بیرحم و خشن باشند و از کشتن مخالف خود لذت ببرند.
این اغتشاشات یک روز تمام و آتش آشوب خاموش میشود اما همه آنهایی که عامدانه یا جاهلانه تحت تاثیر سردسته آشوبگران، فراخوانهای پوچ و همچنین سناریوهای دروغین آنها قرار گرفتهاند در این جرم شریک هستند و خون شهدای ترورهای اخیر دامنشان را میگیرد.