در تعالیم دینی و روایات درباره فرزند و فرزندآوری سفارش‌های زیادی شده است. پیامبر رحمت رسول خدا (ص) فرمودند: خانه‌ای که کودکی در آن نباشد، برکتی در آن نیست (نهج‌الفصاحه، ص ۳۷۴). رسول خدا (ص) فرمودند: فرزند بخواهید و آن را از خداوند طلب کنید که فرزند مایه روشنی چشم و شادی قلب است (روضه الواعظین، ص ۳۶۹). در حوزه فرزندآوری دو نکته بسیار حائز اهمیت است: اولاً هدف اولی و اصلی در زندگی مشترک چیست. در این زمینه باید دقت داشت چراکه قرآن کریم صراحتاً کسانی را که ترس از ازدواج را فقط فقر می‌دانند، دعوت به ازدواج می‌کند و تأکید دارد خدای لایزال از فضلش آنان را توانگر و غنی می‌کند (سوره نور، آیه ۳۲). در واقع امر ازدواج و فرزندآوری ضرورتاً همزادند و در یک راستا هستند و وعده فضل خدا در ازدواج نیز در فرزندآوری جاری است. به تعبیر واضح‌تر تغییر در سبک زندگی اسلامی به تفسیر ما از زندگی بستگی دارد، لذا وقتی کسی از فرزنددارشدن سؤال می‌کند، باید هدف او را از زندگی پرسید که چرا اساساً زندگی مشترک را شروع کرد! ثانیاً مسائل مالی و رفاهی، یکی از عوامل بی‌انگیزگی در فرزنددارشدن در خانواده‌هاست. در نگاه مادی اصل با رفاه است و هر چیزی که با رفاه منافات داشته باشد، کنار گذاشته می‌شود، حتی اگر فرزند باشد یا در خوشبینانه‌ترین حالت به فرزندان کمتر قانع می‌شوند. در خانواده‌های غربی یا دیر صاحب فرزند می‌شوند و اگر هم فرزنددار شدند، تربیت او را به ابزار‌های دیگری جز خانواده می‌سپرند تا به آسایش خودشان لطمه‌ای وارد نشود. در زمان رسول خدا (ص) عموم مسلمانان در تنگنای اقتصادی به سر می‌بردند، با وجود این ایشان مسلمانان را به فرزندآوری بیشتر تشویق می‌کردند یا در حدیثی دیگر پیامبر اکرم (ص) فلسفه ازدواج را تکثیر نسل می‌فرمایند. پیامبر خدا (ص) فرمودند: ازدواج کنید، زیرا من در روز قیامت به کثرت و فزونی شما بر سایر امت‌ها افتخار می‌کنم (من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۸۲).
* کارشناس مذهبی
