روزنامه آرمانملی در مطلبی که بیشتر شبیه یک رپرتاژ برای وزیرخارجه سابق است، او را تنها فردی دانسته که در شرایط کنونی میتواند به دولت کمک کند. آرمانملی ابتدا مشکلات اقتصادی و معیشتی کنونی کشور را به برجام و روابط خارجی ربط داد و نوشت: «واقعیت آن است که ریشه مشکلاتی را که دولت با آن دست و پنجه نرم میکند، باید در گره کور روابط خارجی یعنی عدمبازگشت به برجام خلاصه کرد. اینکه دولت تلاش دارد بدون نفت کشور را اداره کند و احتیاجات مردم را حتی به صورت گران تأمین کند، بسیار مطلوب است، اما دولت از آن جهت زیر فشار و سؤال افکار عمومی است که آحاد جامعه میدانند که مشکل اصلی چیست و تا زمانی که کوه از مسیر توسعه کشور برداشته نشود، مشکل حل نخواهد شد. اروپاییهایی که در دولت روحانی اجازه ندادند ترامپ مکانیسم ماشه علیه ایران را فعال کند، امروز در برابر ایران و در جبهه صهیونیستها و امریکاییها ایستادهاند. فرصت استفاده از ظرفیت اروپاییها در این دولت از دست رفته است. به نظر میرسد این مورد باید به صورت قوی به گوش دولت برسد» و سپس گزارش سفارشی خود را با این جملات تکمیل کرده است: «تنها یک فرد میتواند با ادبیات صلحطلبانه، دلسوزانه و با در نظر گرفتن منافع این دولت و منافع ملی به کمک دولت برسد. این فرد کسی جز محمدجواد ظریف نیست. او با تسلطی که در روابط بینالمللی دارد، میتواند کمک بزرگی به دولت باشد، حال باید دید ظریف از خلوت به جلوت میآید یا فعلاً قصد دارد به نامهنگاریهای روحانی به مقامات عالی کشور بسنده کند.»
در واقعیت، اما همان اروپایی که در این مطلب گفته میشود زمان روحانی چقدر مهربان بوده است، پس از خروج امریکا از برجام، به تعهدات برجامیاش عمل نکرد، با تحریمهای امریکایی همراه شدند و مدتها با بازی اینستکس، دولت روحانی و دیپلماسی ظریف را سرکار گذاشتند. ظریف اگر میتوانست گرهی از مشکلات اقتصادی کشور به واسطه روابط خارجی باز کند که هشت سال در رأس دستگاه خارجی کشور بود و میتوانست انجام دهد. اما در پایان آن هشت سال تازه یادش افتاد بگوید که او فقط مجری سیاستهای نظام بوده و تصمیمگیریها در جایی بالاتر انجام میگرفته است. از سویی اگر ظریف فقط مجری بوده، پس چرا باید حل مشکلات را از او خواست؟
اصلاحطلبان در افکار عمومی وضعیت خوبی ندارند و از سویی نحوه عملکرد روحانی و دولتش چنان بد بوده که میدانند نگاه مردم یا تودههای حامی آنان به این جریان سیاسی چیست و به همین دلیل، خواص این طیف حاضر نیستند پا به میدان سخت انتخابات و قرار گرفتن در معرکه انتخاب مردم نهند. لذاست که به نظر میرسد اصلاحطلبان شدیداً دنبال کاندیدا میگردند؛ یک روز جهانگیری، یک روز لاریجانی، یک روز ظریف، یک روز همتی و هر روز در و دیوار به هم دوختهاند تا کاندیدایی دست و پا کنند.