سرویس سیاسی جوان آنلاین-پرونده زیمومنانه: دکتر احمد توکلی، نماینده و وزیر سابق، طی مصاحبهای با روزنامه اعتماد در تیرماه ۹۶ گفت: من از ابتدای سال ۱۳۵۶ که از زندان آزاد شدم تا سال ۷۰ یعنی سالی که خانهدار شدم، ۱۶ بار اسبابکشی کردم. این کار آسانی هم نبود که تقریباً هر ۱۱ ماه یک بار اسبابکشی کنیم. موقعی که تهران خانه خریدم، خانهای در بهشهر داشتم که آن را فروخته بودم. چون پول کافی نداشتم، جاهای مختلفی را از روستاهای گلندولک لواسان گرفته تا جاده حسن آباد دنبال زمین گشتم. یک قطعه زمین گرفتم که نشد بسازم و بعد آمدم این زمین فرحزاد را خریدم. هم به دولت پول دادم و هم به صاحب ملک. از این زمینهای واگذاری بود. بعد با پولی که مادرخانمم به عنوان ارثیه به همسرم داده بود، ساختمان آن را ساختم. سه، چهار سال بعد که مادرم فوت کرد، پدرم خانه بهشهر را فروخت و چند واحد کوچکتر روی آن ساختیم و برای پدرم هم یک واحد ۷۰ متری ساختم که در آن ساکن شد. بعد پدرم به رحمت خدا رفت و یک مقدار ارثیه به من رسید. از جاهای مختلف هم قرض کردم و از بانک هم وام گرفتم، این ساختمان را کوبیدیم و چند واحد کوچک اضافه کردیم. الان تمام بچههای من یک واحد ۷۰ یا ۸۰ متری دارند. خواهرم هم هست. به قول بچهها خانه سبز داریم. همه دور هم جمع هستیم. البته بدهکار شدم که تدریجاً بدهی خانهام را دادم.