درخشش دومینیک لیواکوویچ جواز صعود نایب قهرمان جهان را به یک چهارم نهایی صادر کرد.
۲۴ سال قبل که کرواسی موفق به ایستادن بر سکوی سوم جامجهانی ۹۸ فرانسه شد، خوشببینترین کارشناسان هم تکرار این موفقیت را برای شطرنجیها قائل نبودند و بسیاری این موفقیت را یک اتفاق میدانستند. خصوصاً که در دو جام بعدی کرواسی در رده بیست و دوم و بیست و سوم ایستاد و در جامجهانی آفریقای جنوبی هم مانند ایران حضور نداشت؛ روندی که مهر تأییدی بر ادعای اتفاقی بودن موفقیت کرواسی در فرانسه بود، با این وجود این تیم در پی غیبت در جامجهانی آفریقای جنوبی، در برزیل توانست صعودی چند پلهای را نسبت به دفعات قبل تجربه کند و با ایستادن بر جایگاه نوزدهم به کار خود در سرزمین قهوه پایان دهد، اما آن زمان هم در خوشبینانهترین حالت ممکن تصور نمیشد، این تیم چهار سال بعد، در روسیه بر سکوی دوم جامجهانی بایستد و عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کند. موفقیتی که یک بار دیگر میشد آن را به شانس و اقبال ارتباط داد، اما روند نتیجهگیری شطرنجیها در قطر نشان داد آنچه طی این سالها به رغم فراز و نشیبهای بسیار باعث ایستادن کرواسی بر سکوهای سوم و دوم جهان شده چیزی فراتر از شانس است و به طور مستقیم به برنامهریزی و تلاش این تیم در جهت کسب موفقیت
ارتباط دارد.
نایب قهرمان جامجهانی قبل این دوره در گروه F با بلژیک تیم سوم جهان هم گروه بود. شاگردان دالیچ اگر چه کار خود را با تساوی مقابل مراکش آغاز و دست آخر با کسب یک برد و دو تساوی به عنوان تیم دوم جدول به یک هشتم راه یافتند، اما برابر ژاپن یکبار دیگر ثابت کردند از روی شانس و اقبال نبود که در دوره قبل عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کرده و در این دوره نیز تا به اینجای کار موفق به کسب جواز حضور در یک چهارم نهایی شدهاند! به طوری که دنی آلوس، مدافع باتجربه تیم ملی برزیل با جدیت تمام میگوید، به آرژانتین نه که باید به کرواسی اندیشید: «الان زمان آن نیست که در مورد احتمال رویارویی با آرژانتین در نیمه نهایی صحبت کنیم. امروز باید تمام فکر و ذکر ما بازی با کرواسی باشد. تیمی که ثابت کرده کنار زدن آن اصلاً کار سادهای نیست.»
در واقع آلوس از واقعیتی حرف میزند که مودریچ بعد از برتری تیمش مقابل نماینده آسیا از آن تحت عنوان معجزه یاد کرد. از دروازهبانی که فریم به فریم حرکات او در ضربات پنالتی چیزی شبیه به معجزه را رقم زد، اما این تنها توصیفی از ضربات پنالتی پایان بازی است و شطرنجیها در طول ۱۲۰ دقیقه نمایشی فوق العاده داشتند و به خوبی مقابل ساموراییها ایستادگی کردند و تواناییهای خود را به معرض نمایش گذاشتند شطرنجیها معجزهای، چون دومینیک لیواکوویچ را درون چهارچوب دروازه دارند که جدا از درخشش در طول بازی، سه پنالتی ساموراییها را به شکلی زیبا مهار میکند و تکیهگاه محکم کرواتهاست. شاید بهترین توصیف از کرواسی این باشد که شاگردان زلاتکو دالیچ بلد نیستند بدون اینکه اوج استرس و طعم مرگ و زندگی را بچشند به دور بعد صعود کنند. توصیفی شبیه به جمله قابل تأمل سرمربی کرواسی بعد از پیروزی که گفت: «فکر میکردند راحت ما را شکست میدهند! اما نباید ما را دست کم میگرفتند.»