سرویس فرهنگوهنر جوان آنلاین: ادامهدار شدن محدودیتها به دلیل بیماری کرونا به تدریج در حال نشان دادن اثرات خود در میان صنوف فرهنگی است. روز گذشته انجمن سینماداران در نامهای به رئیسجمهور خواهان بازگشایی سالنهای سینما شد، از سویی دیگر اصغر رفیعیجم فیلمبردار باسابقه کشورمان در گفتگو با «جوان» خواستار اختصاص بودجه جشنوارههای تعطیل شده برای معیشت سینماگران شد.
نامه سینماداران به رئیسجمهور
انجمن سینماداران ایران در نامهای به رئیسجمهوری با تشریح مشکلات و خسارات وارده به صنف خود در پی شیوع کرونا و تعطیلی چندماهه سینماها، متقاضی بازگشایی سینماها طبق پروتکلهای بهداشتی و حمایت از فعالین این عرصه شدند.
در بخشی از متن این نامه آمده: جناب آقای دکتر حسن روحانی، ریاست محترم جمهور، تعطیلی بسیاری از فعالیتها و متوقف شدن فعالیتهای فرهنگی و هنری، آسیب جدیای بر پیکره فعالیتهای اقتصادی کشور وارد کرده است.
در این میان بیشترین آسیب و ضربه به حوزه فرهنگ و هنر وارد شد، چراکه از ابتدا نیز این حوزه مظلوم و مهجور واقع شده و آنچنان که شایسته این بخش است توجهی بدان نشده بود و، اما سینما و سینماداری که مقام معظم رهبری در مناسبتهای مختلف نیز بر اهمیت آن بهعنوان هنری انسانساز و ابزاری راهبردی تأکید داشتهاند، آنچنان که ایشان کلید پیشرفت کشور را سینما اعلام کردهاند، در وضعیت نابسامانتری قرار گرفته است.
در ادامه این نامه آمده: خانواده بزرگ سینماداری کشور که تکمیلکننده فرآیند عرضه فیلم و سینما (تولید و اکران) است، گویی از ابتدا وجود خارجی نداشته و از سه ماه گذشته تاکنون هیچ صحبتی در مورد وضعیت مبهم و اسفناک آن از سوی متولیان امر به میان نیامده و هیچ مساعدتی به ایشان نشده است. قابل ذکر است دستور تعطیلی سینماها به علت تجمع مردم و احتمال شیوع ویروس کرونا، زودتر از سایر مراکز فرهنگی، اقتصادی، دینی و اجتماعی صادر شد. در حالی که دادههای علمی و تحلیلی ستاد ملی کرونا از سهم تنها ۰۹/ ۰ درصدی سینماها در انتقال بالقوه کرونا خبر داده بود، اما برخلاف سایر صنوف، سینماها همچنان تعطیل ماند و تا امروز نه تنها عزمی برای بازگشایی آن وجود نداشته، بلکه به نظر میرسد دستهای پنهانی برای به تعویق انداختن آن نیز در کار باشند. با توجه به تصویب پروتکلها و دستورالعملهای بهداشتی برای سینماها و اعلام تاریخهای مختلف برای بازگشایی، اما متأسفانه هر بار این امر به تاریخ دیگری موکول شده و این بارقه امید رو به خاموشی رفته است.
جناب رئیسجمهور! تاکنون بیش از ۴۰درصد درآمد سالانه صنعت سینمای کشور از دست رفته است. بیش از ۵هزار شاغل به طور مستقیم و غیرمستقیم در سینماهای کشور در بلاتکلیفی به سر میبرند و هیچگونه آینده روشنی در دوران رکود برای آنان متصور نیست. با توجه به تورم و افزایش روزانه هزینههای زندگی در کشور، طبقه مذکور در تأمین معیشت عادی زندگی دچار مشکل شده و چشم به حمایتهای اساسی از مدیران ارشد کشور دارند.
همه میدانیم در چرخه سالم اقتصاد سینما، حیات فیلمسازی منوط به اکران و بازگشت سرمایه است و با توجه به احتمالات علمی برای پایداری شرایط فعلی و نیاز به سازگاری، از دلسوزان این عرصه خواهشمندیم بکوشند تا چرخ این هنر بچرخد. در غیر این صورت تبعات اقتصادی این تعطیلی به زودی دامن کل فرهنگ را خواهد گرفت.
بودجهها را صرف معیشت کنید
از سویی دیگر یک فیلمبردار با سابقه در گفتگو با «جوان» خواهان رایزنی با رئیسجمهور و وزیر ارشاد برای اختصاص بودجه جشنوارههای تعطیل شده به معیشت سینماگران شد و گفت: بودجه جشنها و جشنوارههای تعطیلشده را بهطور مستقیم صرف معیشت سینماگران کنند تا بعد از سالها سینماگران هم طعم حمایت صنفی را بچشند.
اصغر رفیعیجم فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران با بیان این مطلب به «جوان» گفت: تعطیلی جشنوارههای بیفایده خوب است ولی کافی نیست، چون نیاز است به اینکه بودجه این جشنوارهها صرف سینماگران گرفتار در مصائب کرونا شود.
این مدیر فیلمبرداری باسابقه افزود: خوب است خیلی سریع و از طریق رایزنی مستقیم با وزیر ارشاد و حتی رئیسجمهور، مجوز تزریق هزینه جشنها و جشنوارهها به بدنه صنف را دریافت کنند. شما نگاه کنید الان هزاران سینماگر داریم که نه سهمی از عیدی میلیاردی ارشاد بردهاند و نه سبد کالا به آنها رسیده! آیا این رفتارها در شأن سینماگران است؟
برنده دو سیمرغ بلورین فیلمبرداری برای «پرده آخر» و «سگکشی» خاطرنشان کرد: وضعیت معیشتی سینماگران و بهخصوص سینماگران پیشکسوت اصلاًٌ خوب نیست و اینکه رؤسا مدعی شدهاند امکانات خوبی برای سینماگران فراهم کردهاند صددرصد دروغ است، کدام امکانات؟ این امکانات کجاست که بنده با بیش از ۴۰ سال فعالیت از آن خبر ندارم؟
وی با تأکید بر اینکه تأمین معیشت هنرمندان وظیفه مدیرانی است که به نام خدمت بودجه میگیرند، عنوان کرد: نمیدانم چرا مدیران ما مدام میگویند بودجهها کم است و بودجه نداریم. اگر بودجه نیست ول کنید و بروید تا سینماگران خودشان سینما را اداره کنند. سینمای ایران اسکار گرفته ولی هنوز بیمه بیکاری برایمان تعریف نشده. این فیلمبردار ۷۰ساله گفت: کار کردن برای سینماگران باید افتخار باشد نه اینکه برای یک کار حداقلی، منت بگذارند، انگار که میخواهند صدقه دهند. وارد سومین ماه سال میشویم ولی بدبختانه هنوز یک حمایت جامع و فراگیر که به تساوی میان همه اعضای سینما توزیع شود، ندیدهایم! مگر سینمای ایران چند عضو دارد که این همه بدرفتاری صنفی را شاهدیم؟
فیلمبردار «اعتراض» و «شاید وقتی دیگر» تأکید کرد: صنوف دیگر به مراتب بیشتر از خانه سینما عضو دارند و فقط با یک ساختمان کلی تسهیلات به اعضا میدهند. همین سازمان نظام پزشکی نزدیک ۳۰۰هزار عضو دارد و چنان از اعضایش دفاع میکند که نگو و نپرس یا خانه کارگر با ۲ میلیون و خردهای عضو بدون دستهبندی، به همه اعضا تسهیلات میدهد. چرا خانه سینما که سه ساختمان نیز دارد، همین سبدکالای حداقلی یا همان عیدی اندک را به همه اعضا نداد؟ چرا مدیران صنفی همواره از اعضا طلبکارند و به جای اینکه بروند برای اعضا تسهیلات بگیرند، بیانیههای بیربط میدهند در اموری که واقعاً اولویت سینماگران نیست؟ چرا سینماگران حتی یک بیمه درمانی مناسب ندارند که لااقل هنگام بیماری، حامیشان باشد؟ رفیعیجم با مخاطب قرار دادن مدیران سینمایی ابراز امیدواری کرد: امیدوارم کرونا هم باعث شود رؤسای دولتی سینما جلوی اهمال رؤسای صنف را بگیرند و اگر میخواهند تسهیلاتی دهند، مستقیم و با کوتاه کردن دست واسطهها به سینماگران دهند. حالا که جشن و جشنوارهها بنای تعطیلی گرفته، همت کنند و بودجههای به جا مانده را به طور مستقیم- تأکید میکنم به طور مستقیم- صرف تمام سینماگران کنند. بر فرض که سینماگری نیاز نداشته باشد باید تسهیلاتش را به خودش داد تا تصمیم بگیرد با آن چه کند.