جوان آنلاین: کسب عنوان قهرمانی بعد از هشت سال در قهرمانی آسیا، خط و نشان جدی تکواندوکاران ایران برای المپیک پاریس بود. موفقیتی که به اعتقاد ساعی، خستگی را از تن تکواندوی ایران درآورد: «چند روز به شروع مسابقات، بدشناسی آوردیم و میرهاشم حسینی که یکی از بهترین نفرات ما بود آسیب دید. خوشبختانه (علی خوشروش) نفر جایگزین او نیز عملکرد درخشانی داشت و قهرمانان بزرگی را شکست داد. خوشروش هم در این مسابقات گل کاشت. فینال سنگینوزن بین آرین سلیمی و نماینده کرهجنوبی حساسیت بالایی داشت و مبارزه خیلی مهمی بود، چون قهرمان مسابقات نیز به نتیجه آن بستگی داشت، اما خوشبختانه آرین بسیار هوشمندانه مبارزه کرد و با برتری او تیم ملی کشورمان بالاتر از کره به قهرمانی رسید. هرچند نماینده کره در این مبارزه چند بار بداخلاقی کرد، اما سلیمی به خوبی شرایط را تحت کنترل داشت. مهران برخورداری هم اگرچه در یک وزن بالاتر از وزن همیشگی مبارزه کرد و حریفانش از او سنگینتر بودند، اما خیلی خوب کار کرد. در کل بازیکنان تیم ملی ایران کار بزرگی انجام دادند و واقعاً خستگی از تنمان درآمد.» رئیس فدراسیون تکواندو، اما تأکید دارد که قهرمانی در آسیا ربطی به مدالآوری در المپیک ندارد: «تکواندوکاران ما عملکرد خیلی خوبی در ویتنام داشتند، اما قهرمانی آسیا با المپیک قابل مقایسه نیست. همه نفرات المپیکی و توانمند قاره کهن در ویتنام حضور داشتند، اما برخی از آنان شکست خوردند. اصلاً نباید مسابقات آسیایی را با المپیک مقایسه کرد، چراکه شرایط کاملاً متفاوتی دارد و از حریفان گرفته تا اوزان و فضای پیکارها تفاوت زیادی دارد.»
ساعی همچنین بر این باور است که عملکرد بانوان در این رقابتها بد نبود، اما ناهید کیانی و مبینا نعمتزاده، بازیکنان المپیکی ایران شرایط مناسبی نداشتند.
درست چند روز قبل از بیست و ششمین دوره مسابقات تکواندوی قهرمانی جهان بود که ناهید کیانی با یک پله صعود جای جید جونز، قهرمان پرآوازه جهان را در رده دوم رنکینگ جهانی گرفت. موفقیتی که نتیجه کسب طلای تورنمنت آزاد صربستان بود و البته دلیل خوب جهت بالا رفتن انتظارات از این بانوی المپیکی. با وجود این کیانی در قهرمانی آسیا آنطور که انتظار میرفت ظاهر نشد و با قبول شکست مقابل نخستین حریف خود از گردونه رقابتها حذف شد. این در حالی بود که کیانی دوره قبل عنوان قهرمانی وزن ۵۳- کیلوگرم را از آن خود کرده بود. با این حال مینو مداح، سرمربی تیمملی تکواندوی بانوان معتقد است قهرمانی آسیا فرصتی بود تا المپینها از شرایط مسابقه خارج نشوند و با محک زدن خود به نقاط ضعف و قوتشان جهت حضوری پرقدرت در المپیک پاریس که پیک کاری تکواندوی ایران است، پی ببرند و خود را آماده کنند: «مدال گرفتن در آسیا کار سادهای نیست، چراکه بهترینهای دنیا در این قاره هستند. ما شانس کسب خوشرنگترین مدال این رقابتها را داشتیم، اما داوری رنگ مدال ملیکا حسینی را عوض کرد تا او به حقش نرسد. الهام حقیقی، اما در نخستین تجربه خود در قهرمانی آسیا زورش به حریف نرسید. ناهید کیانی و مبینا نعمتزاده هم تنها برای تجربه کردن یک میدان بزرگ قبل از المپیک بود که به قهرمانی آسیا اعزام شدند، چراکه اکثر المپینها در این رویداد حضور داشتند و اتفاقاً بسیاری از آنها (المپیکیها) مسابقات خود را واگذار کردند، به همین دلیل جای نگرانی وجود ندارد و کیانی همچنان سید دو را دارد و باید ببینیم تا المپیک چه اتفاقی رخ میدهد، چون برخی تکواندوکاران هنوز ۴۰ امتیاز خود را کامل نکردهاند، اما اگر رقبای مستقیم کیانی امتیاز بگیرند ما هم کیانی را به مسابقات اعزام میکنیم.»
مجید افلاکی که علاوه بر تماشای قهرمانی تیمش موفق به کسب عنوان بهترین مربی هم شد با ابراز خوشحالی از موفقیت شاگردانش تأکید کرد شادی قهرمانی تمام شده و از همین امروز باید به فکر المپیک بود: «همانطور که انتظار داشتیم مسابقات قهرمانی آسیا پیش از المپیک به لحاظ فنی در سطح فنی بالایی برگزار شد. امتیاز این مسابقات برای تکواندوکاران رنکینگدار در سیدبندی المپیک خیلی اهمیت داشت، به همین دلیل غیر از قهرمان المپیکی وزن ۶۸- کیلوگرم از ازبکستان، همه قهرمانان و عنوانداران جهانی و المپیک حضور داشتند، از اینرو مسابقات باکیفیتی را شاهد بودیم. در این دوره واقعاً همه نفرات تیم ما عالی کردند. از مهران برخورداری که در یک وزن بالاتر مبارزه میکرد، گرفته تا یزدانی و خوشروش که اولین حضور خود در مسابقات قهرمانی آسیا را تجربه کرد. یزدانی موفق شد با برتری مقابل بهترینهای آسیا به فینال برسد. خوشروش نیز که به دلیل آسیبدیدگی میرهاشم حسینی و با تلاش دوستان ما در بخش بینالمللی فدراسیون شرایط همراهی تیم ملی را پیدا کرد، نشان داد جانشین شایستهای برای کاپیتان تیم ملی است و موفق شد قهرمان جهان و نایبقهرمان المپیک را شکست دهد و در نهایت نقره گرفت. مسابقات قهرمانی آسیا اولین خان در سال جاری بود که با قهرمانی تمام شد و از حالا به بعد باید به فکر خان دوم، یعنی المپیک باشیم.»