حالا بسیاری از سازمانها و وزارتخانهها برای خودشان بیمه درمانی متفاوتی دارند و خدمات گوناگونی را ارائه میدهند که قابل مقایسه با خدمات ارائهشده از سوی دو بیمه اصلی درمانی کشور یعنی سازمان بیمه سلامت و سازمان تأمین اجتماعی نیست. بیمه شرکت نفت، پتروشیمی، نمایندگان مجلس و بانکها بهلحاظ پوشش و خدمات بسیار متنوع و کامل است و همین مسئله تبعیض گستردهای را در ارائه خدمات به بیماران موجب شده است و شاید همین تبعیض دلیل تلاش قانونگذاران برای ادغام بیمهها و ارائه خدماتی یکسان به همه مردم بوده است، اما این مهم هیچگاه تحقق نیافت. حالا هم سرپرست تازه وزارت بهداشت وقتی میخواهد درباره ادغام بیمهها اظهارنظر کند، مخالفتش را با این تجمیع با چنین جملهای بیان میکند: «تجمیع بیمههای درمانی به صلاح کشور نیست.»
مسعود نمکی معتقد است، با توجه به اینکه بیمههای درمانی کشور مثل سازمان بیمه سلامت و سازمان تأمین اجتماعی به عنوان دو سازمان بیمهگر بزرگ از منابع کاملاً متفاوتی تأمین اعتبار میشوند و جایگاه آنها مجزاست، تجمیع آنها به صلاح کشور نیست. از نگاه وی میتوان با خرید راهبردی خدمات سلامت و با تجمیع غیرساختاری، اقداماتی برای هماهنگی این بیمهها انجام داد.
نمکی معتقد است، دو سازمان بیمهگر اصلی درمانی در صورتی میتوانند کنار هم قرار بگیرند که قدرت چانهزنی آنها در خرید خدمات سلامت بالا برود و این کار به صلاح کشور است.
وزیر سابق بهداشت هم در آغاز راه وزارتش از مخالفان ادغام بیمهها بود، اما بعدترها سیدحسن قاضیزاده هاشمی هم در زمره طرفداران این تجمیع قرار گرفت البته به شرط آنکه منابع درمان زیرنظر وزارت بهداشت قرار بگیرد، اما سازمان تأمین اجتماعی هیچگاه زیربار چنین موضوعی نرفت. حالا هم با وجودی که با فوت سیدتقی نوربخش و قرارگرفتن محسنی بندپی به جای او بر سازمان تأمین اجتماعی شرایط این سازمان تغییر کرده، اما به نظر میرسد نمکی فعلاً قصد ندارد با این سازمان بر سر ماجرای تجمیع بیمهها اصطکاک پیدا شود. سرپرست فعلی وزارت بهداشت که به احتمال زیاد وزیر آینده این وزارتخانه نیز خواهد بود، در حال حاضر ترجیح میدهد پایههای قدرتش را در این وزارتخانه تحکیم کند. درست همان کاری که هاشمی کرد. بعدها شاید نمکی هم در زمره افرادی قرار بگیرد که به دنبال انتقال قدرت و منابع سازمان تأمین اجتماعی به زیر مجموعه وزارت بهداشت هستند.