سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: در این مراسم مسعود کیمیایی روی صحنه آمد و گفت: از دوستانم که درباره فراز و نشیبهای زندگی من حرف زدند، تشکر میکنم، اما باید بگویم من آنها را راحت نگذراندهام. ما دورانی را گذراندیم که برخی فیلمسازان صدایی داشتند و از بیان مسائل ابایی نداشتند، ممنونم از مردم، خاکم و سرزمینم که من را پذیرفتند تا تلاش و حرفمهایم را تبدیل به فیلم کنم، اما خواهشی از مسئولان و وزارت ارشاد دارم، در این جمع هم یکی از کسانی که به فهم او اعتقاد دارم، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینماست. از همه مسئولان میخواهم فکری برای فیلمهایی که میلیارد میلیارد میفروشند، بکنند. این در حالی است که سرمایه بزرگی مانند داریوش مهرجویی چند سال است که بیکار است، ناصر تقوایی همین اوضاع را دارد و من هم به سختی فیلم میسازم، اما نکته قابل توجه این است که به راحتی میشود این آقایان میلیاردی را وادار به ساخت فیلمهای جدی با پول خیلی کم کرد، چراکه در این صورت استعدادهایی هم یافت میشود. من از آنها میخواهم که تنها به فکر تلنبار کردن نباشند، استعداد پیدا کنند و به فکر سینمای جدی باشند. این خواسته تنها با قانون محقق میشود و نباید تنها به صورت یک حرف باشد.
فریدون جیرانی نیز در این مراسم به صحبتهای داریوش مهرجویی در جشن تولد مسعود کیمیایی اشاره کرد و گفت: مهرجویی چند روز پیش حرفهای مهمی زد و به نظر من صحبتهایش تاریخساز بود، اما من در رابطه با آن حرفها بحث دارم، برای مثال مهرجویی درباره یک جمع چپ روشنفکری صحبت کرد که خاستگاه آن یک جمع متفاوت است چراکه مهرجویی از دل همان محفل روشنفکری بیرون آمده، اما کیمیایی از دل خیابان، گذر و محل بیرون آمده، او پدر مصدقی و یک مادر باسواد داشته، با این وجود کیمیایی آدم گذر، محله و سینماست.
برخی رفتارهای او از دل رفاقت بیرون میآید، برای مثال او با قریبیان و احمدرضا احمدی دوست بوده و این جمع در آن دوران به وجود آمد که اتفاقاً چپ هم بوده است چراکه بخشی از محافل روشنفکری که علیه رژیم شاه موضع داشتند را گروههای انقلابی چپ تشکیل میدادند.
جیرانی با بیان اینکه کیمیایی خودش را به درجهای میرساند که آثار ادبی بزرگ را میخواند، درباره سینمای کیمیایی، توضیح داد: سینمای کیمیایی کار بزرگی میکند که در جریان چپ و آن دوران مهم بوده است چراکه در آن دوران، سینما به دست جریان راست افتاده بود، به طوری که شاید الان خیلیها باور نکنند که فیلمفارسی محصول قدرت راست (حکومت شاه) است.
این کارگردان ادامه داد: کیمیایی ضدقهرمان را وارد سینما کرد، به طور کلی وقتی قانون و اخلاق ابزار ظلم بشوند، ضدقهرمان خلق میشود. او اینگونه ضدقهرمان را با این ویژگیها وارد سینما کرد. هرچند این کار در حال حاضر کار راحتی است، اما باید توجه داشت که در آن زمان خلق این شخصیتها بسیار سخت بوده است. با این وجود کیمیایی این ضدقهرمان را ایجاد کرد و حضور آنها را در فیلمها ادامه داد، به همین دلایل است که حالا هرچه جلوتر میرویم به اهمیت فیلمهایی که تاریخ در آنها وجود دارد، پی میبریم، البته در آثار کیمیایی هم تاریخ وجود دارد.
این کارگردان با بیان اینکه قهرمان باید معترض باشد و اینگونه شخصیتها در آثار کیمیایی وجود دارد، درباره فیلم دیگر کیمیایی با عنوان «گوزنها» افزود: در آن زمان «گوزنها» تنها دو نمایش داشت به یاد دارم که پیش از نمایش این فیلم، یک جمع معترضی جلوی در سینما آمدند و فکر میکردند فیلم نمایش داده نمیشود و همه منتظر بودند تظاهراتی شود، اما در نهایت «گوزنها» به نمایش درآمد و در تاریخ ماند. به این توجه کنید که این فیلم در سال ۵۳ ساخته شده؛ سالی که ساواک در تابستانش خانهگردی میکرد تا چریکها را دستگیر کند. هر چه جلوتر میرویم میبینیم آثار کیمیایی مهمتر میشود. اصلاً باید بگویم همه آثار او بخشی از تاریخ معاصر ایران هستند و اهمیت کیمیایی روز به روز بیشتر میشود.