سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: آنان که قبل از تصادف کاملاً سالم بودند و با یک حادثه با مدت زمانی کوتاه زندگیشان نابود میشود. در تصادفات رانندگی فرد تنها از لحاظ جسمی صدمه نمیبیند بلکه از لحاظ روحی نیز آسیب خواهد دید. بهداشت روان سوانح دانشی است که به منظور کمک به آسیبدیدگان در معرض خطر و کمک به امدادگریها به کار میآید تا افراد بتوانند با بهرهگیری از آن خود را با شرایط غیر عادی تطبیق دهند، تلفات روانشناختی که در این افراد بروز پیدا کرده و گاهی اوقات غیر قابل برگشت و جبران است. پس از وقوع حادثه واکنش روانشناختی مردم در مراحل مختلف متفاوت است، یعنی واکنشهایی متفاوت از مردم میتوان دید. مرحلهای که میخواهند تماس پیدا کنند، همدلی کنند و در مرحلهای که میخواهند نجات دهند و کمک کنند یا مرحله شادمانی. مرحلهای که در آن جان کسی در خطر نبوده و آسیبی جانی رخ نداده است و مردم به تبع آن شاد هستند. یا مرحله سرخوردگی که از اختلالات ناشی از حوادث است. شایعترین آن هم اختلالات روانی است که نه تنها در کشور ما بلکه در بسیاری از جوامع رخ میدهد. یکی از این اختلالات ویرانگر، استرس حاد است و بعد از تصادف رخ میدهد. این مهم در مورد افرادی که با سانحه رانندگی یا بلایی طبیعی روبهرو شدهاند، رخ داده و باعث میشود افرادی که دچار اختلال میشوند، در زندگیشان دچار مشکلات دیگری نیز شوند. بدین معنا که تحریک بیش از حد به هر محرک، بیقراری شدید و اضطراب برایشان به همراه خواهد داشت. برای مثال با صدای ترمز خودرو، زنگ تلفن همراه، یا هر سر و صدای دیگری به شدت عصبی و بیقرار میشوند. کافیست اتفاقی رخ دهد و فرد با صحنهای شبیه به صحنه تصادف روبهرو شود، این باعث میشود او علاوه بر یادآوری صحنه دلخراش تصادف، بار دیگر تمام خاطرات تلخ تصادف برایش تکرار شده و به نوعی آن را دوباره تجربه کند. در این حالت فرد آنچه را که دارد یا آنچه را که فراموش کرده بود به خاطر آورده و تمام خاطرات تلخ پیش چشمش زنده میشود. گاهی فرد به صورت مکرر حادثه رخ داده را در خواب میبیند یا کابوس میبیند و بعد از بیدار شدن علایم اضطرابی از خود نشان میدهد. باید با پرهیز از حضور در موقعیتهای مشابه در طول زمان بتواند این علایم که نشان از بیماری است را از روح و روان خود بزداید. رانندهای را تصور کنید که تصادفی سخت داشته و ماهها بعد از گذشت حادثه رخ داده نمیتواند رانندگی کند. او هر وسیله نقلیهای را که میبیند دچار بیقراری و تحریکپذیری بیش از حد میشود. یا در شرایط مشابه به یاد خاطرات تلخ و تصادف میافتد.
البته این اختلال در تمام افرادی که درگیر این سانحه رانندگی بوده اند بروز پیدا نمیکند. بعضی افراد ممکن است صحنههای ناخوشایند را بیشتر در ذهن خود بسپارند. در صورتی که بعضی راحتتر میتوانند با آن کنار بیایند و خاطرات تلخش را فراموش کنند. مشاهده صحنههای تصادف کار بسیار نادرستی است و توصیه این است که از مشاهده چنین تصادفاتی خودداری و حتیالمقدور در صحنه حضور پیدا نکنید.