سرویس اقتصادی جوان آنلاین: حسین راغفر اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا، پخش برخی اعترافات تلویزیونی را مغایر با واقعیت یک پرونده میخواند و با تاکید بر اینکه برخورد با متهم باید درست و عادلانه باشد، میگوید دستگاه قضایی کشور در پیش از ریاست جدید، برخوردهای متناسبی با فساد نداشته است. او همچنین معتقد است که رسانهها باید دستگاه قضا را به سمت برخورد عادلانه با متهمان سوق دهند.
چکیده گفتوگو با حسین راغفر در پی میآید.
روند بررسی پرونده مفاسد اقتصادی، چه تاثیرات مثبت و منفی در اقتصاد ایران دارد؟تنها بررسی پرونده فساد کفایت نمیکند و مهمتر از بررسی، نتایج آن پرونده و حکمی است که برای متهم صادر میشود. اگر دستگاه قضایی کشور در رابطه با پروندههای فساد فقط طرح مسئله کند و حکم درست و قاطعی را برای متهم صادر نکند، تاثیر منفی در جامعه خواهد گذاشت، اما اگر در رفتار با متهم عادلانه برخورد کند و مجازات درستی برای فرد در نظر بگیرد، تاثیر مثبتی در جامعه دارد. متاسفانه امروزه شاهد آن هستیم که بسیاری از فسادهای اقتصادی توسط مسئولان و افراد دارای قدرت انجام میگیرد. باید با این افراد که در قدرت و سیستم قرار دارند هم حکم عادلانه و مطابق با قانون در نظر گرفته شود.
چرا با وجود اینکه در این یک دهه مسئله فساد در رسانهها بسیار پر رنگ شده است، در جامعه باز هم شاهد فساد و اختلاسهای کلان هستیم؟یکی از اصلیترین دلایل این است که بیشتر فسادها از درون قدرت یا وابستگان قدرت اتفاق میافتد. دستگاه قضایی کشور در قبل از ریاست جدید برخوردهای متناسبی با این مفاسد انجام نداده و در خیلی از موارد از خطای این افراد چشمپوشی کرده است که این مسائل سبب شده عملا ارتکاب به فساد مثل یک اقدام بدون مجازات ارزیابی شود که تشویق به فساد را به همراه دارد. فساد تبدیل به شبکهای از افراد شده که درون نظام تصمیمگیر هستند و در مواقع ضروری به یکدیگر یاری میرسانند. اگر این روند در رفتار با متهمان تغییر کند، شاهد فساد کمتری در جامعه خواهیم بود.
عملکرد رسانه در قبال مبارزه با فساد چگونه باید باشد؟
رسانه نقش آموزشی و آگاهیبخش در جامعه دارد. رسانهها نقش کلیدی در جامعه دارند که بیش از هر عنصر دیگر میتوانند برای ایجاد فضای سالم اداری و مالی در کشور نقشآفرینی کنند. رسانه باید به رسالت خود عمل کند و اخبار خود را به سمتی سوق دهد که دستگاه قضایی را تشویق به برخورد درست و عادلانه با متهمان کند.
اعتراف گیریهای تلویزیونی که امروزه شاهد آن هستیم، چه تاثیراتی را در مخاطب ایجاد میکند؟ عملا نفس این اعتراف گیریها کار درستی است؟اوایل انقلاب بسیاری از دادگاهها، علنی در تلویزیون پخش میشد. این اعترافات با گذشت زمان به یک رویه دائمی تبدیل شد. این استمرار در پخش اعترافات علنی در بعضی مواقع از واقعیت یک پرونده فاصله داشت و همین موضوع باعث شد اعتماد عموم مردم خدشهدار شود و اعتماد خود نسبت به رسانه ملی را از دست بدهند. این اعتراف گیریها تا جایی که به مسئله هویت فرد و کرامت انسانی برمیگردد هم با مشکلات اخلاقی روبهرو است. نفس این کار که فردی را در مقابل عموم مردم قرار دهیم و شروع به اعترافگیری کنیم، درست نیست. عملا انتظاری که طراحان این برنامهها از اثربخشی آن دارند، دیگر امکانپذیر نیست.
احکامی که برای متهمان مفاسد اقتصادی صادر میشود، مثل حکم اعدام مهآفرید خسروی که برخی بر این باور بودند حکم اعدام، مناسب وی نیست؛ چه تاثیراتی روی سرمایهگذاریهای داخلی دارد؟اگر احکامی که صادر میشود، احکام درست و قاطع و فوری باشد و ملاحظات و جناحبندیهای سیاسی در صدور این احکام نقشی نداشته باشد، میتواند به تقویت اعتماد سرمایهگذاران در داخل و خارج منجر شود. اگر سرمایهگذاران آگاه باشند که دستگاه قضایی مقتدری در کشور وجود دارد که مانع رشوهگیری و فساد میشود و در مواقع برخورد با متهمان به صورت قاطع و به دور از شائبههای سیاسی عمل میکند، به سیستم اعتماد کرده و تاثیر مثبتی را به همراه خواهد داشت.
منبع: روزگار