به گزارش جوان آنلاین به نقل از دفاع مقدس، رسانه‌های غربی به‌عنوان بازوی کمکی و تبلیغاتی دنیای استکبار پا به پای رژیم بعث صدام اقدام به پیگیری و انعکاس رویداد‌ها و تحولات مابین ایران و عراق پرداختند و در پیوندی تعجب برانگیز و صد البته معنادار با رسانه‌های عراقی انتشار اخبار و گزارش‌های میدان جنگ را برای مردم داخل ایران و عراق و همچنین مردم منطقه و جهان منتشر می‌کردند.
اما دستور کار رسانه‌های غربی فقط انعکاس ناعادلانه اخبار و واقعیات میدان جنگ نبود بلکه در همان روز‌های نخست آغاز تجاوز نظامی صدام علیه ایران با تمام توان خود تلاش می‌کردند تا از طریق ایجاد تفرقه و سوءظن در میان ارتشیان و همچنین ایجاد اختلاف بین ارتش و سپاه به صورت قابل ملاحظه‌ای از توان نظامی و عملیاتی آن‌ها کاسته و راه را برای پیشروی هرچه بهتر و سریع‌تر ارتش متجاوز صدام آماده و هموار کنند.
این در حالی بود که رسانه‌های داخلی ایران با بهره‌گیری از خبرنگاران و نیرو‌های توانمند و مجرب در قدم نخست در برابر این جریان مغرض و ناعادلانه رسانه‌ای مقاومت و ایستادگی کردند و در قدم‌های بعدی به خصوص بعد از عزل بنی‌صدر و اطاعت کردن از دستورات و رهنمود‌های امام خمینی (ره) توانستند با هدایت و مهندسی درست و اصولی جریان رسانه‌ای، اخبار و گزارش‌های درست، دقیق و شفافی را تهیه و تولید کرده و سپس آن را به اطلاع مردم ایران و جهان رساندند.
از طرف دیگر آنقدر دامنه تجاوزات و حملات ارتش رژیم بعث صدام به خاک ایران آنقدر وسیع و گسترده بود همین رسانه‌های غربی هم در موارد بسیاری ناگذیر بودند تا به تجاوزات و جنایات وحشتناک و غیرانسانی ارتش جنایتکار صدام به رزمندگان و مردم ایران اعتراف کنند. نمونه این دست اقدامات را می‌توان در قبال استفاده ارتش صدام از سلاح‌های شیمیایی درنظر گرفت که در اخبار و گزارش‌های متعدد خود به استفاده غیرقانونی صدام از آن اعتراف کرده بودند.
حال موضوع مهم دیگری که حمایت و پشتیبانی مطلق رسانه‌های غربی از رزیم متجاوز صدام و تجاوز نظامی این دیکتاتور وقت عراق به ایران را بیش از پیش اثبات می‌کرد تلاش این رسانه‌ها در تهیه و تولید اخبار و گزارش‌های مختلف و گوناگون با هدف تلاش برای تجزیه ایران بود. این تلاش‌ها با انتشار اخباری یک سویه و جهت‌دار پیرامون احزاب، قومیت‌ها و نژاد‌های مختلف ایران بود.
در حقیقت رسانه‌های غربی یک دستور کار ویژه داشتند و آن تلاش در مسیر از بین بردن آرامش و امنیت ملی در داخل ایران بود. این رسانه‌ها عمدتا در اخبار و گزارش‌های خود سعی می‌کردند تا با شناسایی و پررنگ‌تر کردن اختلافات موجود بین اقوام و قومیت‌های داخل کشور تفرقه و درگیری‌های قومی و نژادی را در سراسر کشور آغاز کنند.
نمونه این تلاش‌ها در انتشار گزارش‌هایی در مسیر ایجاد تفرقه بین مردم خوزستان با مردم دیگر شهر‌های ایران بود و عملا شاهد بودیم که رسانه‌های غربی و عراقی با کمک یکدیگر تلاش می‌کردند تا زمینه‌های جدایی و استقلال این استان نفت خیز ایران از کشورمان را آن هم در جریان تجاوز نظامی صدام به ایران فراهم کنند. ضمن اینکه به موازات این تلاش‌ها، شاهد بودیم که اقدامات گسترده‌ای هم در زمینه ایجاد اختلاف و درگیری در منطقه کردستان ایران با حکومت مرکزی و در حال انجام بود.
به عنوان نخستین رسانه بهتر است که به سراغ رادیو آمریکا برویم که در یکی از گزارش‌های خود پیرامون جنگ عراق علیه ایران به نقل از روزنامه واشنگتن‌پست اعلام کرده بود «بهانه حمله عراق به ایران این بود که قرارداد الجزایر مبنی بر تعیین خطوط مرزی شط العرب که در زمان رژیم سلطنتی ایران بین دو کشور بسته شده بود به عراق تحمیل شده است و قرارداد باید ملغی شود. هشت سال جنگ به طول انجامید و بالاخره هم جنگ متارکه شد.»
گزارش تلویزیون «سی بی اس» آمریکا نیز در نوع خود بسیار جالب توجه بود. این شبکه تلویزیونی در مصاحبه با سناتور آمریکایی «سام نان» به این موضوع اشاره کرد که «هرچند ما برای دوست نداشتن ایران دلایل زیادی داشتیم، اما سکوت ما در برابر تجاوز صدام به ایران از جمله اشتباهات دیگر ما محسوب می‌شود.» بر این اساس می‌بینیم که امریکایی خودشان هم سکوت در برابر تجاوز صدام به ایران را یکی از خطا‌ها و اشتباهات راهبردی خود ذکر کرده بودند.
در این بین روزنامه «گاردین» که از ابتدای تجاوز صدام به ایران اخبار و گزارش‌های فراوانی را در حمایت از عراق تهیه و تولید کرده بود در تکمیل تبلیغات بی‌اساس و ناجوانمردانه خود علیه ایران می‌نویسد: «. در ایران مذهبیون سعی دارند نقش ارتش و نیرو‌های مسلح را کم اهمیت جلوه دهند و در عوض بر نقش سپاه پاسداران تاکید نمایند». در حقیقت این رسانه‌ها در بازی کثیف به دنبال ایجاد تفرقه و جدایی بین ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منطور تضعیف قدرت و توان دفاعی ایران در برابر ماشین جنگی صدام کافر بودند.
حال بهتر است که به عملکرد رسانه‌های غربی پیرامون ماجرای فتح خرمشهر و رهایی این شهر از اشغال رژیم بعث صدام نگاهی بیاندازیم. در این میان رادیو دولتی «صدای آمریکا» پس از پنج شبانه روز سکوت و خودداری از انعکاس خبر «فتح خرمشهر» توسط نیرو‌های ایرانی، سرانجام در «گزارش ویژه» ۱۳۶۱/۳/۸ خود می‌گوید: «به رغم برخی مشکلات، ماشین نظامی ایران به گونه‌ای اعجاب آور عمل کرد.»
از طرف دیگر، روزنامه گاردین چاپ انگلستان نیز درباره فتح خرمشهر نوشت: «سقوط خرمشهر یعنی سقوط آخرین و مهمترین افتخار جنگی عراق که ایرانی‌ها با بازپس گرفتن آن، این برگ برنده را که به وسیله آن عراق می‌کوشید ایران را به پای میز مذاکره بکشاند، از دست بغداد ربودند.»
دست آخر هم اینکه، رسانه «بی بی سی» هم در گزارش مفصل و کاملی نوشت: «همانطور که بدون شک اطلاع دارید دیروز بندر خرمشهر پس از ۲۰ ماه دوباره به دست نیرو‌های ایرانی افتاد. بدین ترتیب ایران هم رسما و هم اسما کاملا در جنگ پیروز شده است. سقوط سریع خرمشهر به خصوص باعث سرافکندگی عراق شده است. طبق تخمین ۳۰ یا ۴۰ هزار سرباز از این شهر دفاع می‌کردند.»
در پایان باید به این مهم اشاره کرد که هرچه که بود رسانه‌های غربی به خیال خود سعی می‌کردند به عنوان یار کمکی و عاملی مهم و تعیین کننده در جریان جنگ تحمیلی عراق به ایران با تهیه و تولید اخبار مغرضانه و جهت‌دار کمک شایانی به ارتش صدام جهت اشغال ایران اسلامی کنند، ولی در اجرا و پیشبرد طرح‌ها و نقشه‌های شوم خود ناکام ماندند.
