جوان آنلاین: مهدی متولیان در کانال تلگرامی خود نوشت: فکر نمی‌کنم بشر تجربه جمع کردن بساط یک دست‌آورد تکنولوژیک را داشته باشد. این‌که جلوی یک پیش‌رفت علمی را بگیرد، یک ابزار جدید را معدوم کند و خاک‌ا‌ش را به دست باد شرطه بسپارد چنان که نه از تاک نشان مانَد و نه از تاک‌نشان. اصلاً محال ممکن است که چنین خبطی از ما سر بزند! هرچه می‌گذرد، ما در برابر تکنولوژی بی‌اختیارتر و بی‌دست‌وپاتر می‌شویم بلکه متعبّدتر.
البته بشر چنین تجربه‌ای ندارد، اما احتمالاً سرمایه‌سالاران از این تجربه‌ها زیاد دارند. آن هم برای حفظ جریان منافع و سود‌های کلان‌شان، نه از سر خیرخواهی برای بشر یا فهم مضارّ تکنولوژی.
خیلی وقت است می‌خواهم در مذمت اژد‌های هفت‌سر هوش مصنوعی چیزی بنویسم و بر ذوق‌زد‌گی‌های بی‌فکری که دور و بر می‌بینیم، چهارنعل بتازم! ولی فرصت نمی‌شود. عجالتاً جملاتی از سیدنا الشهید [شهید سید مرتضی آوینی]پیدا کردم که سخت خواندنی است. وضعی را توضیح می‌دهد که امروز هوش مصنوعی پیش روی ما گذاشته است:
«هر قدر تکنولوژی پیش می‌رود، خودش تعیین‌کننده مراحل بعد می‌شود. بشر دیگر دخالتی در این بین ندارد و به همین دلیل یک چنین مسئله‌ای به‌وجود می‌آید. اصلاً این مسئله فی‌نفسه تناقض یا پارادوکس تمدن جدید است: چیزی در عالم به وجود آمده در عین این‌که اراده بشر را تا آنجا محدود کرده آن را تقریباً از بین برده، در عین حال، بشر آن‌قدر به آن محتاج است که نمی‌تواند جلوی توسعه‌اش را بگیرد و در واقع ممانعت از توسعه اتوماتیک یا خودبه‌خود تکنولوژی جدید به معنای از بین رفتن تمدن است. خیلی فجیع است که بشر همه اراده و اختیار خویش را از دست داده، ولی خودش نمی‌داند.» یعنی مسیری که تکنولوژی تا رسیدن به هوش مصنوعی پیموده، از اساس خلاف طبیعت و مکانیزم وجودی انسان بوده است و حالا با این تحفه جدید، این حقیقت را بهتر می‌توان لمس کرد... باز هم خواهم نوشت.
باقی بَقایت.
منبع: شهید آوینی، گفتار هنر، فرهنگ و تهاجم فرهنگی
