سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: غلامحسین اسماعیلی در گفت و گوی زنده رادیویی، در پاسخ به سؤالات پیرامون مسائل قضایی، به نامه چند نفر از هنرمندان برای آزادی متهم پرونده فساد مالی در بانک سرمایه پرداخت. اسماعیلی درباره نامه منتشر شده خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: این نامه، هنرمندانه نبود. در این نامه از کسی که حداقل در مظان اتهامات اقتصادی است تعریف و تمجیدهایی شده؛ البته حکم این پرونده هنوز صادر نشده و نمیتوان جزئیات را اعلام کرد. وی ادامه داد: «در این نامه عدم شفافیت در جمعآوری امضا نیز وجود داشت، برخی گفتند ما اصلاً امضا نکردیم و نکته بعدی انتشارش در فضای مجازی بود. اگر یک جمعی نامهای به یکی از مقامات مینویسند باید صبر کنند تا در چارچوب ضوابط قانونی موضوع بررسی شود». اسماعیلی درباره تفاوت متن نامهای که به قوه قضائیه آمده با متن نامه منتشر شده در فضای مجازی بیان داشت: «دو متن را با هم مقایسه نکردم و متن نامهای که به قوه قضائیه آمده را دیدم. ما به حکم قانون و بر اساس عدالت در این پرونده و پروندههای دیگر تصمیم خواهیم گرفت.» وی گفت: «این پرونده هنوز منتهی به صدور رأی نشده و در دادسراست و کار تحقیقات آن انجام میشود.» اسماعیلی افزود: «این پرونده بسیار گسترده است که تعدادی از متهمان آن محکوم شدند، اما در خصوص فرد مورد نظر، هنوز رسیدگی کامل قضایی انجام نشدهاست.» بحث انتشار نامهای سرگشاده برای درخواست آزادی یک متهم به فساد مالی، باعث شده تا بسیاری از هنرمندان در مقابل این اتفاق ناخوشایند موضعگیری کنند. اکبر نبوی، منتقد سینما با انتشار یادداشتی در این زمینه نوشت: «موضوع محمد امامی، یک دشنام درشت به سینما و شبکه نمایش خانگیاست، اما امامی فقط یک تن نیست. اینها یک طیف و یک جریانند و با پولهایی مشکوک یا سیاه (همچون محمد امامی) سینمای ایران را به کثافتی آلودهاند که به راحتی پاک نمیشود. متأسفانه حامیان قدرتمندی در سینما دارند و از سوی وزارت ارشاد هم برای حضورشان در سینما نظارت مناسب و مؤثری اعمال نمیشود. البته پیشتر نوشتهام و در گفتگوهای مختلف و از جمله در برنامه هفت هم گفتهام که بنده نهتنها با حضور سرمایه سالم بخش خصوصی در سینما مخالف نیستم، بلکه از آن دفاع میکنم،، اما تأکید کردهام، سرمایه سالم و پاک. به هر روی، به گمان من تهیهکنندگان این نامه و آنها که آن را امضا کردهاند، یکی از سیاهترین اتفاقات را در سینمای ایران رقم زدهاند.»