سرویس جامعه جوان آنلاین: هوا آلوده شده و نفس کشیدن سخت است، آنقدر شدت آلودگی هوا زیاد است که غبار سیاهی همه جا را پوشانده و کوهها و آسمان به خوبی دیده نمیشود. هر روز شهروندان تهرانی و تعداد دیگری از شهرها در این هوا نفس میکشند و درگیر بیماریهای ریوی میشوند. از آن طرف اما بودجه و هزینههای زیادی صرف برطرف کردن این معضل شده اما متاسفانه آنطور که باید و شاید کارساز نبوده است.
امسال آلودگی هوا در نیمه اول سال نسبت به سالهای قبل بدتر و تعداد روزهای آلوده هوا بیشتر بوده است. تهران در مجموع ۲۱۶روز از ابتدای سال تا پایان مهر، تنها ۲روز هوای پاک و ۱۱۹روز هوای قابلقبول داشته است. این مدت در اصفهان با ۹۰روز آلودگی طی شده و مشهدیها هم نیمی از مهر را با هوای ناسالم سپری کردند. چندی پیش مدیر کل محیطزیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با اشاره به وضعیت آلودگی هوا در پنج سال گذشته گفته بود که تهران از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ از مجموع ۱۸۲۶ روز، تنها ۳۶ روز هوای پاک را تجربه کرده و۴۱ روز نیز هوای پایتخت شرایط کاملا ناسالم را پشت سر گذاشته است.
حال سوال این است که چرا با وجود هشدارهای کارشناسان و همچنین اظهارنظر مسئولان و تخصیص بودجه برای رفع آلودگی هوا اما این معضل همچنان پابرجاست و از میزان آن نیز کاسته نشده است؟
در پاسخ به این سوال یوسف رشیدی، کارشناس آلودگی هوا و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی به خبرنگار «جوان آنلاین» میگوید: «در هر کار و موضوعی اگر تلاش و سرمایه گذاری شود قطعا به نتایج خوبی میرسد. اما سوال اینجاست که در خصوص کاهش آلودگی هوا چه کاری انجام شده تا توقع داشته باشیم به نتیجه برسد؟ آیا خودروهای استاندارد و مناسب داریم؟ یا نوسازی وسایل حمل و نقل عمومی را تسریع کردیم؟ یا خودروهای فرسوده که آلودگی هوا را تشدید میکند از رده خارج کردهایم؟ بنابراین وقتی کاری انجام نشده است قطعا آلودگی هوا نیز ادامه دارد.»
او ادامه میدهد: «رفع آلودگی هوا نیازمند عزم جدی در این حوزه است اما متاسفانه در این موضوع کملطفیهای بسیاری شده و از منظر علمی، بودجهای و حتی امکاناتی که تخصیص داده میشود، کمکاری شده است. تا وقتی این مسائل وجود داشته باشد و خودروهای فرسوده و حمل و نقل عمومی قدیمی داشته باشیم و دولت به صورت کامل الکترونیکی نباشد و مردم برای همه کارهایشان به ناچار در سطح شهر تردد کنند، اثرات جانبی آن، مثل آلودگی هوا برجای میماند.»
رشیدی با اشاره به مسئولیت پررنگ سازمان محیط زیست برای رفع آلودگی هوا، میگوید: «باید سازمان حفاظت از محیطزیست در این زمینه خیلی جدیتر ورود کند در غیر این صورت سال به سال وضعیت آلودگی هوا بدتر میشود. چرا که اصل کار برعهده سازمان محیط زیست است. هرچند نوسازی حمل و نقل عمومی برعهده شهرداری است، تولید خودروی باکیفیت برعهده وزارت صمت است و تولید سوخت مناسب برعهده وزارت سوخت است اما آن چیزی که همه اینها را سر خط میکند سازمان محیط زیست است.»
او به رقم بودجه اختصاص داده شده برای رفع آلودگی هوا اشاره میکند و میگوید: «رقم تخصیص شده برای رفع آلودگی هوا هر چقدر که باشد تا زمانی که برنامه مناسبی برای آن وجود نداشته باشد، حیف و میل خواهد شد. به همین دلیل مدیریت و برنامه ریزی مناسب برای رفع آلودگی هوا اولویت بسیار زیادی دارد. از طرفی بسیاری از کارها احتیاجی به پول ندارد و تنها برای انجام آن باید فکرمان را به کار بیاندازیم و همت کنیم. به همین دلیل امیدوارم تا سازمان محیط زیست توجه بیشتری به این مسائل داشته باشد.»