به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، طی هر کارزار، محققان منطقه جدیدی را کاوش و مطالعه میکنند. در این مورد، مریخنورد استقامت در حال کاوش منطقهای بالای دلتای دهانه جیزرو (Jezero) است.
استقامت در مجموع ۱۹ نمونه و سه لوله شاهد (witness tube) جمعآوری کرده و به تازگی ۱۰ لوله را در سطح مریخ قرار داده است تا طی یک برنامه بازگشت نمونه، به زمین بازگردانده شوند. دانشمندان میخواهند نمونههای مریخی را با تجهیزات آزمایشگاهی قدرتمند روی زمین مطالعه کنند و به جستوجوی نشانههایی از حیات میکروبی باستانی در آن بگردند و چرخه آبی را که سطح و درون مریخ را شکل داده، درک کنند.
آخرین نمونه جمعآوری شده از یک سنگ برداشته شده که دانشمندان آن را بریا (Berea) مینامند، این نمونه شانزدهمین نمونه جمعآوری شده از هسته یک سنگ است. تیم علمی بر این باورند که سنگ بریا از بقایای سنگی تشکیل شده که توسط یک رودخانه باستانی به این مکان منتقل شده است. این بدان معناست که این ماده میتواند از منطقهای فراتر از محدوده دهانه جیزرو آمده باشد و این یکی از دلایلی است که محققان آن را بسیار امیدوارکننده میدانند.
کتی استاک مورگان، معاون دانشمند پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا میگوید: دلیل دوم این است که سنگ سرشار از کربنات است. سنگهای کربناته روی زمین میتوانند در حفظ شکلهای حیات فسیلشده خوب باشند. اگر نشانههای زیستی در این قسمت از دهانه جیزرو وجود داشته باشد، سنگی مانند این به خوبی میتواند اسرار آنها را حفظ کند.
معمای آب و هوایی
یک معمای بزرگ این است که آب و هوای مریخ زمانی که این منطقه با آب مایع پوشانده شد، چگونه بوده است. از آنجایی که کربناتها به دلیل فعل و انفعالات شیمیایی در آب مایع تشکیل میشوند، میتوانند سابقه طولانی مدت تغییرات آب و هوای سیاره را در اختیار دانشمندان قرار دهند. با مطالعه کربنات در نمونه سنگ بریا، تیم علمی میتوانند به این سؤالات پاسخ دهند.
جدیدترین نمونه مریخی به طور ایمن در یک لوله در شکم مریخنورد ذخیره شده است و این مریخنورد شش چرخ به حرکت خود در این منطقه به سمت بستر خشک رودخانه ادامه خواهد داد و به مکانی میرود که تیم علمی آن را «Castell Henllys» مینامد.
ردپای یک رودخانه باستانی درعکسهای مریخنورد «استقامت»
به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، تصاویر جدید ثبتشده توسط مریخنورد «استقامت» ناسا نشانههایی را مبنی بر وجود یک رودخانه در مریخ باستانی ارائه میدهد که شاید عمیقتر و سریعتر از آنچه دانشمندان تاکنون در گذشته مریخ دیدهاند، باشد.
این رودخانه، بخشی از شبکهای از آبراهها بوده که به «دهانه جیزرو» (Jezero Crater) میریخته است. مریخنورد استقامت از زمان فرود خود بیش از دو سال پیش، در حال کاوش در این منطقه است. درک این محیطهای آبی میتواند به دانشمندان در تلاش برای جستوجوی نشانههایی از حیات میکروبی باستانی کمک کند که شاید در سنگهای مریخ حفظ شده باشند.
مریخنورد استقامت در حال کاوش بر فراز تودهای متشکل از سنگهای رسوبی به شکل بادبزن است که ۲۵۰ متر ارتفاع دارد و لایههای منحنی آن نشاندهنده جریان آب در گذشته هستند. یکی از پرسشهایی که دانشمندان میخواهند به آن پاسخ دهند، این است که آب در جریانهای نسبتاً کمعمق وجود داشته است یا یک سیستم رودخانهای قویتر.
جریانهای نسبتاً کمعمق به آنچه مریخنورد «کنجکاوی» (Curiosity) ناسا شواهدی از آن را در «دهانه گیل» (Gale Crater) پیدا کرده است، نزدیکتر هستند، اما دو عکس جدید که از صدها تصویر ثبتشده توسط دوربین «مستکم- زد» (Mastcam-Z) مریخنورد استقامت به دست آمدهاند، مورد دوم را نشان میدهند و سرنخهای مهمی را به نمایش میگذارند. این سرنخها، دانههای درشت رسوب و قلوهسنگها هستند.
«لیبی آیوز» پژوهشگر «آزمایشگاه پیشرانش جت» (JPL) ناسا که شش ماه گذشته را برای تجزیه و تحلیل عکسهای سطح سیاره سرخ صرف کرده است، گفت: آنها نشاندهنده وجود یک رودخانه پرانرژی در گذشته هستند که مواد زیادی را حمل میکرده است. هرچه جریان آب قویتر باشد، راحتتر میتواند قطعات بزرگتری از مواد را جابهجا کند. دیدن سنگهای سیارهای دیگر و فرآیندهایی که بسیار آشنا هستند، لذتبخش بود.
مریخنورد «کنجکاوی» یک کتاب سنگی را در مریخ کشف کرد!
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در مریخ نمیتوان یک سنگ به شکل کتاب را از روی جلد آن قضاوت کرد. مریخنورد «کنجکاوی» ناسا در ۱۵ آوریل از روی چنین سنگی عبور کرد که مصادف با سه هزار و هشتصدمین روز مریخی از مأموریت طولانیمدت آن بود.
زمینشناسان نیز مانند کتابدارها باید سرنخهای پیرامون خود را با دقت بررسی کنند. مقامات ناسا میگویند شکل عجیب سنگهای مریخ مانند این نمونه معمولاً به دلیل چکیدن آب در این منطقه در میلیاردها سال پیش است، یعنی زمانی که سیاره سرخ بسیار مرطوبتر بود.
اکنون، این سیاره بسیار خشکتر شده و میزان وزش باد در آن افزایش یافته است. مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا که مأموریت کنجکاوی را مدیریت میکنند، روز ۱۱ میدر مورد این یافته جدید گفتند: پس از گذشت چندین سال از پرت شدن شن و ماسه توسط باد، سنگ نرم تغییر شکل داده است و فقط مواد سفتتر باقی ماندهاند.
گزارش آزمایشگاه پیشرانش جت نشان میدهد مریخنورد کنجکاوی از آگوست ۲۰۱۲ در حال کاوش در دهانه گیل در مریخ بوده و نتایج کلیدی را در مقالات علمی پیرامون کشف آب مایع پایدار در مریخ باستان، شواهد بالقوه حیات باستانی در مواد آلی و بررسی تشعشعات روی سطح مریخ به همراه داشته است.
مأموریت جانشین، مریخنورد «استقامت» است که در دهانه جیزرو کار و لولههای حاوی نمونهها را برای آوردن به زمین در آینده ذخیره میکند. انتظار میرود که تلاش برای آوردن نمونهها به زمین، اواخر دهه ۲۰۲۰ با پرتاب مجموعهای از فضاپیماهای ارتباطی و چند بالگرد کوچک افزایش یابد.