روزنامه صبح نو به جابهجاییهای اخیر کارمندان بیبیسی فارسی به دیگر رسانههای فارسیزبان معاند، واکنش نشان داده و در گفتوگویی با یک کارشناس رسانه، از آرایش رسانهای جدید نیروهای رسانهای دولت انگلیس گفته است. اکبر نصراللهی، کارشناس رسانه با اشاره به تغییر آرایش تعدادی از کارکنان سابق بیبیسی و مهاجرت آنها به رسانههای مختلف گفته که «تعداد اینها حدود ۱۰نفر و در سطوح مختلف است. تغییر و جابهجایی امری طبیعی است، اما اینکه چه افرادی بروند و کجا بروند و این اتفاقات در چه رسانهای بیفتد، این طبیعی بودن را زیر سؤال میبرد. بیبیسی با توجه به سابقه و پخش برنامه به حدود ۵۰ زبان، برای بسیاری از روزنامهنگاران یک برند مطلوب و با ثبات است. اگر این جابهجایی در رسانهای غیرحرفهای و بیثبات و با سابقه کم اتفاق بیفتد دور از انتظار نیست. صادق صبا، رئیس بخش فارسی بیبیسی و بزرگمهر شرفالدین، معاون خبری افراد مهمی هستند.»
او در ادامه میگوید: «بزرگمهر شرفالدین چند مستند مهم ساخته که یکی از آنها مستند خط و نشان رهبر است. این فرد هم از بیبیسی رفته است. علاوه بر اینها محمد منظرپور، رمضانپور، جمشید برزگر، مهدی پرپنچی، هارون نجفیزاده و... هم رفتهاند. از این چند نفر برزگر و رمضانپور، مفسر و منظرپور و نجفیزاده خبرنگار هستند. مهدی پرپنچی هم صفحه ۲ را اجرا میکرد. پس میبینیم از سطوح مختلف در این کوچ حضور دارند. بنابراین نمیتوانم بپذیرم در یک رسانه برند و با ثبات که مورد علاقه روزنامهنگاران است این جا به جایی بی دلیل است.»
او ادامه میدهد: «ما در سالهای آینده انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را داریم. همچنین شواهد حاکی است که ترامپ برای ایران برنامههایی دارد. از طرفی رابطه امریکا و انگلیس نیز بسیار نزدیک است. نکته دیگر این است که این افراد به رسانههای فارسیزبان رفتهاند. این نکته نیز فرضیه ما را تقویت میکند که اینها برنامههایی برای آینده ایران دارند. تاکتیک هزینه برای سرمایه به ما میگوید که بیبیسی وقتی نیروهای کارکشته و آزمون پس داده خود را در فاصله زمانی کمی به جاهای مختلف میفرستند به ظاهر حاکی از ضرر بیبیسی است، اما بر اساس این تاکتیک، رسانه ضرر کوتاه مدت را میپذیرد، چون میداند در آینده به سود او خواهد بود. البته اینها تحلیل و احتمال است و نمیتوان قطعی گفت. بیبیسی مثل ما راحت نیروهایش را از دست نمیدهد.»