مرد غریبه مسلمان مدافع امنیت کشور در سریال «خانه امن» مدتها پشت در خانه چشم در چشم با زن نامحرم در حال صحبت است. حرفهای جدی هم بینشان ردو بدل میشود، اما چیزی که ما از کودکی یاد گرفتهایم این نیست. همین حالا در همین جامعه با همه نابسامانیهای فرهنگی، یک مرد اگر برای کاری زنگ در خانهای را بزند و در غیبت مرد خانه، همسرش یا دخترش در را باز کنند، آقایی که مراجعه کرده برخلاف سریال خانه امن چشم در چشم زن نامحرم با او همکلام نمیشود بلکه کناری میایستد و نگاهش را روی زمین میاندازد، حرفش را میزند و میرود.
از قدیم مرسوم است که خانم از همان پشت در جواب مراجعهکننده را میدهد و خلاصه اینکه نهایت حفظ حریم و حرمت میان نامحرم حفظ میشود. وقتی از سبک زندگی حرف میزنیم، دقیقاً درباره همین نکات مهم و ریزی صحبت میکنیم که اصلاً به چشم مدیران و سریالسازان سیما نمیآید. حالا ممکن است در یک فیلم یا سریالی شخصیتها سبک زندگی دیگری داشته باشند و قرار نیست همه یک شکل عمل کنند، اما وقتی در سریال «خانه امن» شخصیتها آدمهای مثلاً معتقد و مؤمنی هستند، نویسنده و کارگردان موظفند اعمال و رفتار و گفتار شخصیتها را با مصادیق آن در اجتماع انطباق دهند، اما اینکه چرا این بدیهیات از سبک زندگی ایرانی- اسلامی در سریالی که مدعی اشاعه فرهنگ مقاومت است و مدام از نام شهید قاسم سلیمانی خرج میکند، رعایت نمیشود، به این برمیگردد که احتمالاً و خدایینکرده مدیران سیما و عوامل اصلی تولید این آثار یا خودشان به این اصول اعتقادی ندارند و معتقدند زبانم لال اگر زن و مرد نامحرم مسلمان توی چشمهای هم زل نزنند و دیالوگ نگویند، سریالشان جذاب نمیشود یا اساساً آنقدر هوش، ذکاوت و سواد ندارند که بفهمند اینگونه ترسیم و تصویر موقعیت در رسانه فراگیری، چون صداوسیما به راحتی ترویجکننده فرهنگی است که برای جامعه آفتزاست.
حالا هزاری هم که عوامل محترم در نشست خبری باد در غبغب بدهند و مدعی شوند دارند درباره کیان امنیت و مقاومت سریال میسازند، باز ما این طرف نشستهایم و داریم میبینیم که امنیت فرهنگی خانوادههایمان چگونه به یغما میرود. خانههای ما زمانی امن میشود که وقتی یک جامعه برای صیانت از اعتقاداتش راه ورود ماهواره را از پشت بام خانهاش بست و به سیمای جمهوری اسلامی اعتماد کرد، این رسانه نیز رعایت امانتداری را کرده و از در، فرهنگ بیگانه را وارد خانههای ما نکند.