سرویس ورزشی جوان آنلاین: از همقسم شدن برای المپیک میگفتند و بیاهمیت بودن رقبا، وقتی هدفشان کسب جواز حضور در توکیو ۲۰۲۰ بود، اما فرصتسوزیها در دو بازی نخست برابر ازبکستان و کره جنوبی بار دیگر کار امیدهای ایران برای صعود به المپیک را گره زد. کورسوی امیدی هنوز باقی است، برتری با تفاضل دو گل برابر چین و شکست ازبکها مقابل کرهجنوبی میتواند پایانی بر طلسم حسرتبار فوتبال ایران برای حضور در المپیک باشد. سرنوشت ایران حالا نه در دست خودش، بلکه در دست رقباست و آنها تعیینکننده هستند. کره جنوبی صعودش قطعی است و نیازی ندارد که خود را به آب و آتش بزند. آنها با یک مساوی هم به عنوان تیم نخست صعود میکنند. البته ازبکها نیز با شرایط مشابهی راهی مرحله بعد میشوند، اما پیروزی کره مقابل ازبکستان میتواند ورق را به سود ایران برگرداند و شاگردان استیلی در صورت پیروزی در بازی امروز مقابل چین میتوانند با صعود به مرحله بعد، یک گام به المپیک نزدیکتر شوند. اما اگر بازی کره و ازبکها مساوی شود، ایران با هر نتیجهای برابر چین از راهیابی به مرحله بعد بازمیماند. شاگردان استیلی ساعت ۱۳:۴۵ امروز که برابر امیدهای چین به صف میشوند اهمیت فرصتهایی را که در بازی با ازبکستان و کره جنوبی هدر دادند، میفهمند. فرصتهایی که میتوانست شرایطی متفاوت برای این تیم رقم بزند تا سرنوشت ایران به دست خودش باشد. حالا، اما همه چیز دست کره جنوبی است. البته به شرط آنکه امیدهای ایران برابر چین هم مانند بازی با ازبکستان و کره همه را شگفتزده نکنند! حریفی که اگرچه بدون هیچ امتیازی در قعر جدول جا خوش کرده، اما تا دقیقه ۹۵ مقابل کره صدرنشین مقاومت کرد تا نشان دهد حریف چندان ساده و بیآزاری نیست و همین مسئله نشان میدهد که تیم زیر ۲۳ سالههای ایران برای عبور از سد این تیم، آنهم با تفاضل دو گل کار چندان آسانی ندارد. با وجود این به نظر میرسد که استیلی هنوز هم به صعود امیدوار است: «هنوز هم شانس داریم. اگر طبق روال پیش برود کره میتواند ازبکستان را ببرد و ما هم اگر چین را با حداقل دو گل شکست دهیم میتوانیم به مرحله بعد راه یابیم.»، اما به نظر میرسد کادر فنی امیدها بعد از باخت به کره سعی کرده بیشتر روی مسائل روحی روانی بازیکنان کار کند، به طوری که دستیاران استیلی مدام در تمرینات با گفتن جملاتی نظیر اینکه به مبارزه ادامه دهید به بازیکنان تیم القا میکردند که هیچ چیز هنوز تمام نشده و حلقه اتحاد امیدها نیز نشان از ادامه تلاش آنها تا آخرین لحظات باقیمانده دارد. هرچند که شانس زیادی نداریم، اما هنوز امید هست.