جوان آنلاین: احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در مطلبی با عنوان ارزش‌های دینی از دنیای قدیم تا عصر مدرن در ایتا نوشت:
برخی از مدعیان روشنفکری دائماً و به گونه‌های مختلفی می‌گویند «دنیای جدید» دنیای تکثر‌ها و تنوع‌هاست.
دنیای مدرن، دنیای سکولارشده است. در دنیای جدید، نمی‌توان از «ارزش‌های ثابت» و «مطلق» سخن گفت!
نمی‌توان از «حقیقت واحد» سخن گفت!
صراط‌های فراوانی وجود دارد که نمی‌توان گفت فقط یکی از آن‌ها مستقیم است! بلکه با صراط‌های مستقیمی مواجهه‌ایم!
اینان خلط بزرگی میان «مقام ثبوت» و «مقام اثبات» و در نتیجه میان «واقعیت» و «حقیقت» کرده‌اند!
توضیح آنکه تنوع و تکثر و صراط‌های مختلف در جوامع بشری، از ویژگی‌های دنیای مدرن نیست.
بلکه در همیشه تاریخ و در همه جوامع وجود داشته، دارد و خواهد داشت. به عنوان مثال، در کنار توحید و خداپرستی، بت‌پرستی (با تنوع بسیار گسترده‌ای که داشت)، شرک، بی‌خدایی، الحاد، بی‌اعتقادی به معاد، بی‌اعتنایی به ارزش‌های دینی و امثال آن در دنیای قدیم هم بوده است!
همواره شاهد وجود ادیان و مکاتب و ملل و نحل مختلفی در میان جوامع بشری بوده‌ایم.
همه سخن در درستی یا نادرستی آن‌ها بوده و هست.
یعنی سخن فرزانگان و پیامبران و اولیای الهی و فیلسوفان این بوده است که آیا همه آنچه که «هست»، درست است؟ آیا منطقاً می‌توان گفت هم باور‌های دینی درست است و هم باور‌های غیردینی و ضددینی؟!
آیا می‌توان گفت هم ارزش‌های توحیدمحورانه درست‌اند و هم ارزش‌های الحادپایه؟
معلوم است که پاسخ منفی است.
