برای اینکه مشکل و مسئلهای حل و فصل شود تنها شعار دادن و سروصدا ایجاد کردن کافی نیست. باید کار کرد، برنامه داشت و پیگیر موضوع بود.
اینکه ما دلمان میخواهد برای تیم ملی فوتبال دیداری دوستانه با تیمهای بزرگ دنیا ترتیب دهیم، یک آرزوی قدیمی است که در طول چندین سال گذشته به ندرت اتفاق افتاده است. این آرزو در حالی هر روز دستنیافتنیتر میشود که عزمی هم برای درست شدن و ریشهکن کردن این معضل در بین مسئولان فوتبال کشور و مدیران بالادست آنها دیده نمیشود.
اینکه فوتبال ایران تماماً با حریفان تکراری و دستپایین نظیر ونزوئلا، ترینیداد و سیرالئون یا تیمهای دوم کشورهایی نظیر بولیوی و ازبکستان روبهرو میشود، اما حریفان آسیایی ما به راحتی با تیمهای مطرح دنیا نظیر برزیل، آرژانتین، فرانسه و آلمان بازی میکنند تنها بخش کوچکی از آن حاصل شرایط خاص کشور و تحریم هاست و بیشترین تقصیر در این زمینه را باید متوجه مسئولانی دانست که بهرغم شنیدن صدای اعتراضها حاضر نیستند قدمی برای حل این مشکل بزرگ بردارند تا همچنان تیم ملی در تب و تاب برگزاری یک بازی دوستانه خوب با حریفان تراز اول بسوزد و به بهانههای واهی آقایان از هماهنگ کردن این بازیها شانه خالی کنند.
واقعیت این است تا وقتی عزمی برای ارتباط برقرار کردن با دنیای فوتبال در برنامههای مدیران و مسئولان فوتبال ایجاد نشود، مشکل بازیهای دوستانه تیم ملی پابرجا خواهد بود.
اینکه بازیکنان تیم ملی میخواهند با تیمهای بزرگ روبهرو شوند، دردی را دوا نمیکند. فوتبال ایران با ادامه این سیاست به بازیهای کمارزش عادت میکند و این چیزی نیست جز قصور آقایانی که در رأس فوتبال ایران مدیریت میکنند و هیچ اقدامی برای رفع این معضل بزرگ انجام نمیدهند. مهمتر اینکه سرمربی تیم ملی هم تمایلی به انجام بازی با تیمهای بزرگ نداشته و ندارد و این ثابت میکند که اینجا بر سر بازی نکردن با بزرگان بین آقایان دعواست.
فوتبال ایران با داشتن بازیکنان بزرگ و تأثیرگذاری که هماکنون در فوتبال اروپا توپ میزنند شایسته رویارویی با تیمهایی به مراتب بهتر و سطحبالاتر از آنهایی است که در بالا نامشان آمده، اما طی این سالها برخی مشکلات بهانه دست مدیران و مسئولان داده تا آنطور که باید پیگیر حل و فصل این معضل نباشند و به یکسری حریف تکراری و دستپایین برای برگزاری بازیهای دوستانه تیم ملی دلخوش کنند، آن هم در شرایطی که برگزاری بازیهای دوستانه باکیفیت بدیهیترین کاری است که فوتبال دنیا و کشورهای مختلف انجام میدهند، اما بنا بر دلایلی که عنوان شد فدراسیون فوتبال ایران از انجام آن عاجز است.