جوان آنلاین: بنا بر اعلام وزارت بهداشت غزه، در اثر عملیات نظامی که اسرائیل در پاسخ به حملات ۷ اکتبر حماس آغاز کرده است، تقریباً ۷۵درصد از جمعیت ۳/۲ میلیون نفری غزه آواره شده‌اند و حدود ۴۰۰ هزار نفر به دلیل محاصره‌ای که اسرائیل بر غزه تحمیل کرده است، قحطی را تحمل می‌کنند و اگر بودجه بین‌المللی برای کمک‌ها کاهش یابد، این تعداد می‌تواند افزایش یابد. این ارقام حیرت‌انگیز هستند و نمی‌توان این موضوع را که آیا اسرائیل قوانین بین‌المللی بشردوستانه را نقض کرده است، نادیده گرفت. در واقع بخش زیادی از اطلاعات موجود نشان می‌دهد اسرائیل این کار را انجام داده است چراکه سازمان‌های حقوق بشری و خبرگزاری‌ها، اقدام جمعی غیرقانونی علیه مردم فلسطین، استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی و حملات هوایی و توپخانه‌ای و تخریب ساختمان‌ها را گزارش داده‌اند، آن هم در حالی که هیچ یک از این اقدامات، هدف نظامی مشخصی نداشته و تلفات غیرنظامی قابل توجهی به همراه داشته است. تحقیقات دیده‌بان حقوق بشر نشان داد حملات مکرر به بیمارستان‌های غزه از جمله بیمارستان اندونزی و بیمارستان العربی‌الاهلی غیرقانونی بوده‌اند. عفو بین‌الملل هم اعلام کرد، خانه‌هایی که غیرنظامیان در آن حضور داشتند، با حمله مستقیم و مهمات ساخت ایالات‌متحده مورد اصابت قرار گرفته‌اند. استفاده مکرر اسرائیل از سلاح‌های سنگین در مناطق پرجمعیت، نگرانی‌ها را در مورد انجام حملات غیرقانونی بیشتر کرده است. وقتی صحبت از این می‌شود که آیا اسرائیل در غزه قانون را نقض می‌کند، این موضوع، مقامات امریکایی را در تنگنا قرار می‌دهد. ایالات‌متحده مهم‌ترین متحد اسرائیل و بزرگ‌ترین منبع کمک‌های نظامی و سخت افزاری تل‌آویو است. با وجودی که مقامات ارشد ایالات‌متحده به طور علنی و خصوصی دولت اسرائیل را تحت فشار قرار داده‌اند تا آسیب غیرنظامیان را به حداقل برساند و اجازه ارسال کمک‌های بشردوستانه بیشتر به غزه را بدهد، اما در بخش قابل‌توجهی از بیانیه‌های رسمی و بسیاری دیگر از موضع‌گیری‌هایی از این قبیل، تأیید نشده است که اسرائیل قوانین بین‌المللی را رعایت می‌کند. به عبارتی، اگر مقامات ایالات‌متحده معتقد بودند اسرائیل این قوانین را رعایت می‌کند یا حداقل هر اقدام ممکنی را برای جلوگیری از آسیب‌رساندن به غیرنظامیان در شرایط سخت انجام می‌دهد، مشتاقانه این موضوع را اعلام می‌کردند، اما آن‌ها چنین کاری نکردند.
فرار بایدن از اجرای ادعای امریکا
جلب توجه هر چه بیشتر به آنچه در غزه اتفاق می‌افتد، قطعاً باعث تغییر سیاستی می‌شود که بایدن نمی‌خواهد به آن تن بدهد. این کار، دولت او را با مجموعه‌ای از انتخاب‌های دشوار مواجه می‌کند که ترجیح می‌دهد از آن‌ها دوری کند. در صورت تحقق چنین تغییری، روابط ایالات‌متحده و اسرائیل پیچیده‌تر خواهد شد و احتمالاً در سال انتخابات آسیبی سیاسی برای بایدن خواهد بود. تا زمانی که دولت از واقعیت سوءاستفاده‌های اسرائیل در غزه چشم‌پوشی و قوانین کمک‌های نظامی را به صورت گزینشی اعمال کند، اقتدار اخلاقی مورد ادعای ایالات‌متحده بیشتر از بین خواهد رفت. امریکا در طول تاریخ خود، احترام به قوانین جنگ را ترویج کرده است. رهبران امریکایی مدت‌ها گفته‌اند انجام این کار، یکی از مواردی است که کشور را از دشمنانش متمایز می‌کند. دولت بایدن اگر چه جنایات کشور‌هایی مانند روسیه و سوریه را تقبیح، اما وانمود کرده است در مورد دولت اسرائیل، قضاوت نمی‌کند. مقامات امریکایی باید آنچه خود و هر ناظر بی‌طرف در مورد رفتار اسرائیل در غزه می‌دانند با صدای بلند بگویند: «این غیرقابل قبول است و اگر تغییر نکند، سیاست ایالات‌متحده در قبال کمک نظامی به اسرائیل تغییر خواهد کرد.» بهای چنین صداقتی زیاد خواهد بود، اما قیمت ریا از این هم بالاتر است. جاش پل که بیش از ۱۱ سال در دفتر امور سیاسی- نظامی وزارت امور خارجه فعالیت داشت و پاییز گذشته در اعتراض به جنگ غزه استعفا کرد، می‌گوید که کارگروهی در وزارت امور خارجه تشکیل شده که در حال بررسی اتهامات مربوط به تخلفات ارتش اسرائیل است، اما به عنوان یک گروه غیررسمی، یافته‌های آن برای این وزارتخانه الزام‌آور نیست، ضمن اینکه وکلای وزارت امور خارجه و کارشناسان جنایات وحشیانه در دفتر عدالت کیفری جهانی این وزارتخانه اغلب برای ارزیابی نقض قوانین بین‌المللی در درگیری‌ها فراخوانده می‌شوند، اما هیچ مدرکی در دسترس عموم نیست که نشان دهد از هر جای دیگری خواسته شده است در مورد کارزار اسرائیل در غزه تصمیم‌گیری کند.
عواقب زیانبار در انتظار واشینگتن
ترس کنگره و دلیل اینکه چرا دولت بایدن از هیچ یک از ابزار‌هایی که در اختیار دارد برای ارزیابی رفتار اسرائیل استفاده نکرده، یک مسئله است. در واقع اعتراف علنی به هرگونه نقض قوانین بین‌المللی به این معنی است که ایالات‌متحده باید به سؤالات ناراحت‌کننده بعدی پاسخ دهد و تصمیمات دشواری در مورد چگونگی تغییر یا شرطی‌کردن کمک‌های نظامی آینده به اسرائیل بگیرد. همچنین این سؤال هم پیش می‌آید که آیا در صورت تأیید رسمی سوءرفتار اسرائیل، ممکن است افراد با خطر قانونی همدستی در سوءاستفاده‌های بزرگ مواجه شوند. بدترین نتیجه امتناع دولت از پیروی از متن و روح قوانین ایالات‌متحده این است که واشینگتن زمینه را برای تلفات گسترده و بالقوه جنایتکارانه جان غیرنظامیان در غزه مساعد می‌کند، اما یکی دیگر از قربانیان این رویکرد، اعتبار ایالات‌متحده است که در بهترین حالت ناهماهنگی و در بدترین حالت ریاکاری است. برای مثال، در نظر بگیرید که چگونه در سال ۲۰۱۶ باراک اوباما اقدام بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه را محکوم کرد، اما دولت بایدن به هیچ وجه رفتار مشابهی درباره دولت اسرائیل صورت نداد. برخی ممکن است بگویند ایالات‌متحده می‌تواند برای حمایت از متحد دیرینه خود، اسرائیل تا حدودی ریاکاری کند، اما ایفای نقش در اخلال اجرای قوانین بین‌المللی، عواقب زیانباری برای ایالات‌متحده و بسیار فراتر از موضوع غزه خواهد داشت. اعلامیه‌های آتی وزارت امور خارجه در مورد جنایات توخالی خواهد بود و پاسخگوبودن عاملان و جلوگیری از جنایات بین‌المللی آینده را دشوارتر می‌کند. فشار بر طرف‌های متخاصم برای رعایت قوانین جنگ در سایر نقاط، به عنوان مثال جمهوری‌آذربایجان یا سودان، وزن کمتری خواهد داشت. از دید جهانیان، تفکیک ایالات‌متحده از کشور‌هایی که آشکارا قوانین بین‌المللی را نادیده می‌گیرند و عمداً نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین را با اقدامات خود تضعیف می‌کنند، دشوارتر خواهد شد.
سارا یاگر
فارین افرز (۸ فوریه ۲۰۲۴)
