قصاص ۲ برادر، مجازات قتل سارق با تراکتور

دو برادر که متهم هستند هنگام نگهبانی باغ، سارق فنس را با بستن به تراکتور به کام مرگ کشانده‌اند، به قصاص محکوم شدند.
رسیدگی به پرونده از۵ فروردین‌سال‌۹۹ با شکایت زن جوانی در اداره پلیس دماوند به جریان افتاد. این زن به مأموران گفت که شوهرش حامد، راننده مینی‌بوس است و برای مسافرکشی خانه را ترک کرده‌است، اما دیگر بازنگشته است.
با اعلام این خبر، تلاش‌ها در این زمینه آغاز شد تا اینکه مأموران دریافتند دوست حامد که رامین نام دارد پیکر نیمه جان دوستش را به پمپ بنزین منتقل کرده و بعد از قفل کردن در‌های مینی‌بوس گریخته‌است. حامد که توسط کارکنان جایگاه به بیمارستان منتقل شده‌بود، چند ساعت تحت درمان قرار گرفت، اما بر اثر شدت جراحات فوت کرد.
با انتقال جسد به پزشکی قانونی پرونده با موضوع قتل عمد در دستور کار قرار گرفت و مأموران رامین را بازداشت کردند. او در روند بازجویی‌ها به مأموران گفت: «من و حامد برای تفریح حوالی جاجرود رفته‌بودیم که متوجه فنس‌های فلزی کنار یک باغ شدیم. همان موقع نقشه سرقت را کشیدیم و روز حادثه به آن باغ رفتیم. در حال بریدن فنس‌ها بودیم که یکباره چهارمرد با چوب و چماق به ما حمله کردند و پاهایمان را با زنجیر به عقب تراکتوری بستند و بعد از کشیدن روی زمین رهایمان کردند. حامد سوار ماشینش شد، اما یکباره از هوش رفت. از ترس او را به یک پمپ بنزین بردم و بعد از کمک گرفتن از کارکنان جایگاه فرار کردم.»
با ثبت این اظهارات صاحب باغ بازداشت شد. او به مأموران گفت: «مدتی قبل فهمیدم بخشی از فنس‌های کنار باغم سرقت شده است به همین خاطر از دو برادر که نگهبان باغ بودند، خواستم سارق یا سارقان را شناسایی کنند. نمی‌دانستم آن‌ها این رفتار را انجام می‌دهند. باور کنید من دستور قتل ندادم.» به این ترتیب، دو برادر به همراه داماد و دوستشان بازداشت شدند. آن‌ها در روند بازجویی‌ها به شکنجه دوسارق اعتراف کردند و یکی از آن‌ها گفت: «آن روز وقتی سارقان را دیدیم، شوهر خواهرم و یکی از دوستانمان را صدا زدیم. بعد از حمله به سارقان، پاهایشان را با زنجیر به تراکتور بستیم و چند متر روی زمین کشیدیم سپس رهایشان کردیم.»
با ثبت این اظهارات پرونده در اولین جلسه روی میز هیئت قضایی شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران قرار گرفت. در آن جلسه، دو برادر مدعی شدند وقتی مقتول را رها کردند زنده بوده و سوار ماشینش شده است. با این ادعا هیئت قضایی دستور داد، پرونده برای تحقیقات بیشتر به دادسرا فرستاده شود.
با کامل شدن تحقیقات پرونده در دومین جلسه روی میز هیئت قضایی همان شعبه قرار گرفت. در آن جلسه اولیای دم بار دیگر درخواست قصاص کردند. سپس دو برادر در جایگاه قرار گرفتند و بعد از شرح ماجرا گفتند: قصد قتل نداشتیم و وقتی آن‌ها را رها کردیم هر دو زنده بودند. دو متهم دیگر که دوست و شوهر خواهر دو برادر بودند، اما جرمشان را انکار کردند و گفتند در شکنجه سارقان نقشی نداشته اند.
در پایان هیئت قضایی بعد از شنیدن دفاعیات چهار متهم، با توجه به محتویات پرونده، دو برادر را به قصاص و دو متهم دیگر را تبرئه کردند.