اثری که هم‌اینک در معرفی آن سخن می‌رود، همانگونه که از نام آن پیداست، «مبانی دینی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» را بازخوانده است. این پژوهش از سوی محمد ملک‌زاده انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در توصیف اهمیت موضوع این کتاب، به نکات پی آمده اشارت برده است:
«قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بازتاب طبیعی و میثاق بزرگ انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام‌خمینی (ره) بود که در شرایط خاص اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و تحت‌تأثیر عقاید و افکار و آرمان‌های انقلابی تدوین شد و به تصویب نهایی رسید. این قانون که بنیانگذار جمهوری اسلامی به‌حق آن را بزرگ‌ترین ثمره‌جمهوری اسلامی نامید، پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با اکثریت آرای نمایندگان مجلس خبرگان قانون اساسی، در ۲۴ آبان ۱۳۵۸ به تصویب رسید و ملت ایران نیز در همه‌پرسی دوازدهم آذر همان سال، با ۵/۹۹ درصد آرا به آن قاطعانه رأی مثبت داد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به دلایل گوناگون، از ویژگی‌های منحصربه‌فرد و برجسته‌ای برخوردار است: نخستین و مهم‌ترین آن‌ها این است که این قانون تجسم آرمان‌ها، عقاید و ارزش‌هایی است که مردم مسلمان ایران در پی تحقق آن بوده‌اند. تمامی محتوا و اصول این قانون که مبین نهاد‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران براساس اصول و ضوابط اسلامی است، در فضایی برخاسته از شرایط خاص انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت و تدوین یافت و به همین دلیل هرگز نمی‌توان رابطه علمی و منطقی بین درک صحیح و توجیه اصول آن را با تاریخ سیاسی ـ مذهبی انقلاب اسلامی نادیده انگاشت. مردم ایران ابتدا در همه‌پرسی دهم و یازدهم فروردین ۱۳۵۸ پس از سال‌ها مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی و کوتاه کردن دست اجانب از ایران به اسلامی‌بودن نظام و حکومت جدید در این کشور رأی مثبت دادند و سپس در همه‌پرسی ۲۴ آبان همان سال از محتوای اصول قانون اساسی این نظام که بر لزوم تطبیق تمامی قوانین و مقررات مدنی، جزایی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر این‌ها با موازین اسلامی تأکید داشت، به‌عنوان اصل حاکم بر سایر اصول و مقررات نظام استقبال شایان توجهی کردند. ویژگی دیگر آنکه محتوای قانون اساسی جمهوری اسلامی ضمن برخورداری و به‌کارگیری صحیح عبارات و کلمات حقوقی جدید و به چالش کشاندن تازه‌ترین و پیشرفته‌ترین قوانین اساسی جهان مدرن به تشخیص برجسته‌ترین عالمان و فقیهان اسلام از احکام الهی ریشه گرفته است. بدین‌ترتیب ادعای گزافی نیست اگر بگوییم قانون اساسی ما یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی است که خداوند به ملت مسلمان ایران ارزانی داشته است. هم‌اکنون این قانون پس از گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب و پشت‌سر نهادن فراز و نشیب‌ها و تجارب ارزنده در اداره نظام و اجرای موفق سیاست‌های قضایی، اقتصادی و سیاسی، ارزش، توان علمی و دقت خود را اثبات کرده است. با این حال جایگاه واقعی آن، همچنان برای بسیاری ناشناخته باقیمانده است. تاکنون به صورت پراکنده، تفسیر‌ها و شرح‌هایی بر قانون اساسی به رشته تحریر درآمده است ـ که در جای خود غالباً مفید و سودمندند ـ، اما در این میان جای پژوهشی که به صورت جامع به شرح مبانی دینی قانون اساسی بپردازد و تمام اصول و فصول قانون اساسی را دربرگرفته باشد، همچنان خالی است. پژوهش حاضر، ضمن بررسی اصول قانون اساسی، مبانی دینی آن اصول را به صورت مجزا یا در چارچوبی مشخص شرح کرده است....»
