به گزارش جوان آنلاین به نقل از میزان، رسانه‌های آمریکایی می‌گویند که وضعیت وحشتناکی در منطقه جکسون در می‌سی‌سی‌پی در حال رخ دادن است، جایی که به‌تازگی ۲۱۵ جسد در گور‌های بی‌نشان پشت یک زندان ایالتی کشف شد.
خانواده‌های دفن‌شده‌ها، در جایی که بهعنوان «مزرعه فقرا» شناخته می‌شود، هرگز از مرگ نزدیکان خود مطلع نشدند.
گستره این بی‌اعتنایی به زندگی این افراد هنوز تا حد زیادی مخفی نگه داشته می‌شود؛ با این حال، آنچه تاکنون گزارش شده است، دلخراش است.
گور‌های قربانیان تنها با یک عدد و یک میله فلزی قابل شناسایی است؛ اجساد مومیایی شده و بهدرستی دفن نشدند؛ این گور‌ها بهوسیله زندانیان حفر شده و به احتمال زیاد دفن قربانیان نیز به وسیله همین زندانیان انجام شده است.
این افشاگری تکان‌دهنده تنها به دلیل اصرار بترستن وید، یک شهروند آمریکایی، کشف شد که ۷ ماه بهدنبال دکستر وید، فرزند خود بود که ناگهان در مارس ۲۰۲۳ ناپدید شد و او تا ماه اکتبر گذشته به حقیقت درباره پسرش پی نبرد.
پلیس از هویت دکستر آگاه بود، زیرا او با مدارک شناسایی کشته شد، اما به خانواده دکستر اطلاع نداد و در عوض، اداره پلیس اجازه داد تا جسد این شهروند آمریکایی ماه‌ها در سردخانه شهر باقی بماند.
بترستن پس از گزارش رسمی ناپدید شدن پسرش در ۱۴ مارس ۲۰۲۳، تنها چند روز پس از گمشدن پسرش، بار‌ها با اداره پلیس جکسون تماس گرفت تا از پلیس بپرسد که آیا اطلاعاتی در مورد پسرش دارند یا خیر.
همچنین مادر دکستر تصاویر پسرش را برای پلیس ایمیل کرد و از آن‌ها خواست که این عکس را در تلویزیون نشان دهند؛ او که هیچ کمکی از سوی مقامهای پیدا نکرد، به رسانه‌های اجتماعی رجوع کرد تا اطلاعاتی از فرزند گم‌شده خود پیدا کند.
بترستن به ان‌بی‌سی نیوز، گفت که تصمیم به تماس با پلیس به دلیل بی‌اعتمادی به این نهاد، برای او دشوار بود؛ برادر ۶۲ ساله او در سال ۲۰۱۹ به دست پلیس جکسون کشته شد که یک افسر او را به زمین کوبید و به قتل رساند؛ این افسر به قتل عمد محکوم شد، اما درخواست تجدید نظر داده است.
در آگوست گذشته بود که یک بازپرس جدید پرونده دکستر را در دست گرفت و در نهایت خانواده وید را از مرگ او مطلع کرد.
۲ ماه دیگر طول کشید تا بترستن بتواند جسد پسرش را در «مزرعه فقرا» ردیابی کند؛ علاوه بر این، مانند سایر قربانیان دفن شده در همان قطعه، برای خانواده وید هزینه ۲۵۰ دلاری برای گرفتن جسد دکستر در نظر گرفته شد.
در اوایل اکتبر، بترستن، معاون پلیس و ۲ زندانی با لباس‌های سرپوشیده، به همراه خواهر و دخترش به قطعه شماره ۶۷۲ که دکستر در آن دفن شده بود، برده شدند.
از زمان افشای اولیه درباره این ۲۱۵ جسد در گور‌های بی‌نشان، چندین روایت دلخراش دیگر در مورد اجساد دفنشده در مزرعه کیفری هیندز منتشر شده است.
مارکیتا مور از مرگ برادر بزرگترش، ماریو ترل مور، ۴۰ ساله، از طریق یک مقاله آنلاین که مواردی از ده‌ها قربانی قتل را فاش می‌کرد و پلیس جکسون در اطلاع‌رسانی به مردم یا خانواده‌ها کوتاهی کرده بود، مطلع شد و برادر مور دومین نفر در فهرست بود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که همه قربانیان دفن شده در این گور‌های بی‌نشان مربوط به یک سال هستند.
مور خبر مرگ برادرش را در ۱۰ اکتبر گذشته خواند؛ با این حال، یک مقاله گزارش داد که ماریو در ۲ فوریه گذشته و چند ماه پیش کشته شده است.
پس از کشف حقیقت، مور فورا برای کسب اطلاعات بیشتر به اداره پلیس جکسون رفت، اما به او گفته شد که اطلاعاتی در این زمینه ندارد.
مور سپس متوجه شد که ماریو تا حد مرگ هدف ضرب و شتم قرار گرفته، در یک کیسه پیچیده شده و در خیابان رها شده است.
ماه‌ها جسد او در سردخانه هیندز قرار داشت و سپس در ۱۴ جولای، زندانیان در مزرعه کیفری هیندز بقایای او را در مزرعه فقرا دفن کردند.
مانند ده‌ها خانواده دیگر، این خبر خانواده مور را ویران کرده است؛ مور در مصاحبه اخیر خود، گفت: چه چیزی را پنهان می‌کنید؟ چرا نمی‌توانید بیایید و به کسی بگویید که فرزندش کشته شده است؟
ماریو در همان روز و در همان مکان دکستر وید به خاک سپرده شد.
در ۴ دسامبر، خانواده جاناتان دیوید هانکینز، ۳۹ ساله، از خبر مرگ او مطلع شدند. ناپدید شدن هانکینز برای اولین بار در ژوئن ۲۰۲۲، حدود یک سال قبل از دو مورد اول، گزارش شد، که نشان می‌دهد روش دفن قربانیان در «مزرعه فقرا» سال‌هاست ادامه داشته است.
جاناتان هانکینز تنها چند روز پس از ناپدید شدن، در ۲۳ می ۲۰۲۲، در اتاق هتلی در جکسون، از سوی مقامهای محلی کشف شد. اعتقاد بر این است که مرگ ناشی از مصرف بیش از حد دارو بوده است.
بازرسان بدون مشکل یا تاخیر توانستند هویت او را تایید کنند، اما مانند سایر موارد، اداره پلیس جکسون به خانواده اطلاعی نداد و زندانیان شهرستان مجبور شدند جسد او را در کنار بقیه دفن کنند.
افشای این قبرستان صحرایی از زمان افشای اولین پرونده مهم در پاییز گذشته بار‌ها و بار‌ها به تیتر خبر‌ها تبدیل شده است. با این حال، پوشش خبری متناسب با مقیاس جرم و یا میزان خشم عمومی نیست و علاوه بر این، پرسشهای بی‌شماری وجود دارد که باید به آن‌ها پاسخ داده شود، از جمله هویت اجساد باقی‌مانده.
به‌طور قابل پیش‌بینی، به نظر می‌رسد تلاش بسیار کمی از سوی این مؤسسه برای انجام تحقیقات رسمی صورت گرفته و جزئیات حیاتی هنوز از افکار عمومی پنهان مانده است.
تکان‌دهنده‌ترین گزارش‌ها از وضعیت این گور‌های بی‌نشان را می‌توان در شبکه‌های اجتماعی یافت، زیرا صد‌ها هزار نفر واکنش نشان می‌دهند و برای خانواده‌ها غمگین هستند.
واکنش عمومی گویای وضعیت روابط اجتماعی در آمریکا و به‌طور گسترده‌تر است؛ خانواده‌ها به شدت خشمگین، وحشت‌زده، دل‌شکسته و عمیقا از این رویداد‌ها ناامید هستند.
تا حد زیادی قابل پیش‌بینی تلقی می‌شود که نهاد‌های دولتی آمریکا تا این حد بی‌توجه باشند که زندگی انسان را نادیده بگیرند.
رشته‌های بی‌شماری از بحران اجتماعی عظیم در این وضعیت هولناک تنیده شده است.
به‌طور رسمی، سالانه بیش از ۱۰۰ هزار نفر بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهند که بدون شک یک کم‌شماری شدید است و صد‌ها هزار نفر دیگر هر روز با منابع مالی اندک یا بدون بودجه عمومی برای کمک مبارزه می‌کنند.
بسیاری از قربانیان برای اداره پلیس به‌خوبی شناخته شده بودند، زیرا پیش از این مدتی را پشت میله‌های زندان گذرانده بودند.
براساس گزارش «ابتکار سیاست زندان»، در سال ۲۰۲۳ حدود ۲ میلیون نفر در هزار و ۵۶۶ زندان ایالتی، ۹۸ زندان فدرال، ۳ هزار و ۱۱۶ زندان محلی، هزار و ۳۲۳ مرکز اصلاح و تربیت نوجوانان، ۱۸۱ بازداشتگاه مهاجرت و ۸۰ زندان بومیان و همچنین در زندان‌های نظامی نگهداری می‌شدند.
خشونت در جامعه آمریکا در تمام جنبه‌های زندگی با پیامد‌های وحشتناکی نفوذ می‌کند؛ زندگی و مبارزات قربانیان دفن شده در مزرعه کیفری شهر هیندز تنها یک مورد منحصر به فرد نیست.
این گور‌های بی‌نشان تصویری لحظه‌ای از شرایطی هستند که میلیون‌ها نفر در سراسر آمریکا در سال ۲۰۲۴ با آن روبرو هستند.
